ایرانیان جهان - پیشرانه TFG ابرخودرو کونیگزگ جمرا از فناوری «سوپاپ‌آزاد» یا «بدون بادامک» بهره می‌برد که موجب کاهش 60 درصدی انتشار آلایندگی می‌شود و مصرف سوخت آن بین 15 تا 20 درصد از مدل‌های معمولی کمتر است.

پیشرانه‌های احتراق داخلی تاکنون نتوانسته‌اند تمام انتظاراتی که از آن‌ها می‌رود را به‌طور کامل برآورده کنند؛ اما کونیگزگ که در زمینه‌ی ساخت خودروی سوپراسپرت قدرتمند فعالیت می‌کند، می‌تواند به کمک فناوری سوپاپ‌آزاد یا فری‌ولو (Freevalve) تا حدودی به این انتظارات پاسخ مثبت دهد. فناوری سوپاپ‌آزاد دقیقاً کاری را انجام می‌دهد که نام آن به ما می‌گوید؛ سوپاپ‌های ورودی و خروجی را از محدودیت میل‌بادامک سنتی که برای باز و بسته کردن آن‌ها استفاده می‌شود، آزاد می‌کند. این فناوری در پیشرانه TFG یا «The Friendly Giant» موجود در کونیگزگ جمرا (Koenigsegg Gemera) مورد استفاده قرار گرفت. کونیگزگ جمرا در نمایشگاه مجازی خودرو ژنو در ماه مارس رونمایی شد و قرار است در سال 2022 تولید شود.

بیشترین میزان انتشار گازهای سمی در پیشرانه‌های مدرن هنوز هم در ثانیه‌های اولیه استارت سرد به دلیل سرد بودن قطعات داخلی، سرد بودن کاتالیزورها و محدودیت مخلوط سوخت و هوا در دورهای پایین پیشرانه رخ می‌دهد. سیستم سوپاپ‌آزاد کونیگزگ برای بهبود چرخش گازهای خروجی در داخل پیشرانه، (زمان‌بندی) سوپاپ‌ها را دستکاری می‌کند و درنتیجه گازهای داغ ناشی از احتراق با مخلوط سوخت و هوای تازه مخلوط و باعث کاهش انتشار آلایندگی می‌شود. سازنده‌ی سیستم «بدون بادامک» ادعا می‌کند که استفاده از این روش موجب کاهش 60 درصدی انتشار آلایندگی در مقایسه با پیشرانه سه سیلندر سنتی مجهز به میل‌بادامک خواهد شد. مقاله‌های مرتبط:
فناوری انقلابی هوش مصنوعی در سوپاپ‌های برقی چگونه عمل می‌کند؟ فناوری سوپاپ الکترونیک و برقی IVA؛ انقلاب تازه در پیشرانه‌های احتراقی چرا فناوری سوپاپ برقی، آینده موتور احتراق داخلی را تغییر می‌دهد
تلاش‌های قبلی در زمینه‌ی فناوری‌های بدون بادامک نسبتا ساده بود که معمولاً شامل سولنوئیدهای الکترومغناطیسی یا کاراندازهای الکتروهیدرولیکی می‌شد. سیستم سوپاپ‌آزاد از سولنوئیدهای نیوماتیک برای به کار انداختن سوپاپ‌ها و سولنوئیدهای الکتروهیدرولیکی برای متوقف کردن سوپاپ‌ها در موقعیت معینی بهره می‌برد تا حرکت آن را تعدیل و تنظیم کند. سیستم یادشده همچنین با بستن تمام سوپاپ‌ها در سیلندرهای خاص و قطع تزریق سوخت، امکان غیرفعالسازی سیلندرها را فراهم می‌کند. طرح‌هایی برای استفاده از هوش مصنوعی وجود دارد تا به پیشرانه اجازه دهد که بهترین استراتژی احتراق را در یک لحظه‌ی مشخص تشخیص دهد. مغز پیشرانه (واحد کنترل الکترونیکی) دقیقاً تصمیم می‌گیرد که بسته به بار پیشرانه و کارهایی که راننده ازطریق فشار دادن پدال گاز می‌خواهد انجام دهد، هر سوپاپ باید به چه شیوه‌ای عمل کند. پیشرانه‌ی مجهز به توربوشارژر دارای سیستم توربو دو مرحله‌ای است؛ اما سیستم سوپاپ‌آزاد به‌جای استفاده از سوپاپ‌ها برای کنترل اینکه کدام توربوشارژر در چه زمانی فعال شود، با اتصال سه سوپاپ از 6 سوپاپ خروجی پیشرانه به یک توربین و سه سوپاپ باقیمانده به توربین دیگر، کنترل هر یک از توربوشارژرها را به‌طور مستقل انجام می‌دهد. پیشرانه TFG بین 15 تا 20 درصد مصرف سوخت کمتری دارد. 
نتایج استفاده از این طرح چشم‌گیر به‌نظر می‌رسند. TFG یک پیشرانه‌ی سه سیلندر 2 لیتری است که 600 اسب‌بخار قدرت و 600 نیوتن‌متر گشتاور دارد و مصرف سوخت آن بین 15 تا 20 درصد کمتر از پیشرانه معمولی 2 لیتری مجهز به سیستم تزریق مستقیم است. این پیشرانه می‌تواند با انواع سوخت‌ها کار کند و گفته می‌شود که با استفاده از سوخت‌های تجدیدپذیر الکلی نسل دوم، هیچ‌گونه دی‌اکسیدکربنی تولید نخواهد کرد. گزینه‌ی جایگزین بی‌ام‌و
بی‌ام‌و سیستم خیز متغیر سوپاپ ولوترونیک (Valvetronic) را در سال 2001 معرفی و عرضه کرد که استفاده از آن هنوز هم ادامه دارد. اگرچه هنوز در این سیستم یک میل‌بادامک وجود دارد و تمام سوپاپ‌های ورودی به یک‌باره و نه به‌صورت جداگانه فعال می‌شوند، ولوترونیک مؤثر و ساده است. استفاده از ترکیب ولوترونیک و Vanos برای تغییر زمان‌بندی میل‌بادامک، کم‌هزینه و مقرون‌به‌صرفه است و روشی مناسب برای بهره‌گیری از مزایای فناوری «بدون بادامک» به شمار می‌رود.