بزرگنمايي:

سرزمین ایرانیان- دکتر محمدجواد آروین در کنفرانس ملی تاب‌آوری شریان‌های حیاتی و زیرساخت‌های عمرانی با اشاره به اینکه بخش‌های زیادی از استان کرمان از کانون‌های پرخطر از نظر احتمال وقوع زلزله در ایران است، خاطرنشان کرد: این مساله تهدیدی جدی برای پایداری توسعه‌ استان نیز محسوب می‌شود.

وی تصریح کرد: بهترین آمادگی و دفاع در برابر بحران‌ها، آموزش و ارتقای سطح آگاهی افراد جامعه از فعالیت‌های کاهش خطرپذیری و بازگرداندن جامعه به حالت عادی پس از بحران است.

رییس دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، افزود: آگاهی از حوزه عمل و تاثیر تاب آوری و تاثیر برنامه‌ریزی برای بحران پس از زلزله، تا حد زیادی جوامع را در این زمینه توانمند می‌کند و رسیدن به درک مشترک و همگرایی در زمینه تاب‌آوری نیز با آموزش گسترش سطح آگاهی‌ها امکان پذیر می‌شود.

وی با تاکید بر اینکه برنامه‌ریزی، آموزش و آینده‌نگری از مقوله‌های مهم در برابر حوادث و بحران‌ها به شمار می‌روند و بشر را در مدیریت آنها یاری می‌رسانند، گفت: با توجه به پیچیدگی جوامع و تغییر در سبک زندگی، وقوع حوادث و بحران‌ها به خصوص زلزله می‌تواند منجر به پیامدهای مخرب اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی شود.

آروین با بیان اینکه تقویت و توسعه زیرساخت‌های علمی و پژوهشی و بهره‌مندی از توان و ظرفیت دانشگاه‌ها می‌تواند از آثار و پیامدهای مخرب در بحران‌ها کم کند، تصریح کرد: دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته از این جهت، به عنوان دانشگاهی مرجع در سطح منطقه جنوب شرق کشور نقش موثر و حیاتی ایفا می‌کند.

رییس دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته گفت: پایلوت مهندسی زلزله، فعالیت‌های تخصصی در زمینه زلزله شناسی و حضور استادان و پژوهشگران توانمند و تخصصی در زمینه مهندسی زلزله و زلزله شناسی گوشه‌ای از ظرفیت‌هایی است که با تعامل و همکاری‌های متقابل با نهادها و دستگاه‌های مرتبط با زلزله می‌تواند کرمان را به قطب علمی مهندسی زلزله جنوب شرق کشور تبدیل کند.

آروین افزود: دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته آمادگی خود را برای همکاری و همراهی در زمینه‌های آموزشی و پژوهشی در حوزه زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله و سایر زمینه‌های مورد نیاز اعلام می‌دارد.

وی با تشکر از برگزارکنندگان کنفرانس تاب آوری در شریان‌های حیاتی و زیرساخت‌های عمرانی، تصریح کرد: مطمئنا برگزاری این کنفرانس، جامعه ما را در برابر حوادث و بحران‌ها، دارای ضریب اطمینان بیشتر، شاخص آسیب‌پذیری کمتر و ضریب بازگشت‌پذیری بیشتری می‌کند.