بزرگنمايي:

سرزمين ايرانيان- در يکي از موارد، سيستم ايمني بدن موش نه تنها تومور را نابود کرد بلکه به حدي قوي ماند که سلول‌هاي سرطاني تزريق شده جديد به بدن حيوان را از بين برد.

دو تکنيک ترکيب شده در اين روش، رويکردهاي مختلفي براي مقابله با سرطان داشتند؛ يکي از آن‌ها شامل دارويي بود که توليد مولکول‌هاي PD-L1 را مسدود مي‌کند. اين مولکول‌ها در تعداد زياد و توسط تومورها توليد مي‌شوند و به سلول‌هاي ايمني T حمله و آن‌ها را نابود مي‌کنند. سلول‌هاي T ، سربازان سيستم ايمني بدن خوانده مي‌شوند.

شيوه دوم، درمان "فوتوحرارتي" نام دارد و مبتني بر نانوذرات ستاره‌اي‌شکلي است که از طلا توليد مي‌شوند. در اين روش، اين نانوذرات به داخل بدن بيمار تزريق مي‌شوند و در آنجا در داخل تومورها جمع‌ مي‌شوند، سپس توسط دانشمندان با پرتوهاي ليزر از خارج از بدن بمباران مي‌شوند. حرارت اين پرتوها، طلا را ذوب کرده و سلول‌هاي سرطاني را از درون مي‌سوزاند.

دانشمندان قبلا از اين نانوستاره‌هاي طلا براي درمان تومورها استفاده کرده‌اند اما در مطالعه جديد به دنبال بررسي اين نکته بودند که آيا مي‌توان تومورهايي را درمان کرد که از حضور آن‌ها بي‌اطلاع‌اند يا تومورهايي که در سراسر بدن توزيع شده‌اند.

تيم علمي، اين تکنيک را با داروي مسدودکننده مولکول‌هاي PD-L1  ترکيب کرد تا شيوه ترکيبي جديدي موسوم به "ايمني‌درماني فوتوحرارتي" را خلق کند. محققان براي آزمايش رويکرد جديد، سلول‌هاي سرطاني مثانه را به داخل هر دوي پاهاي عقبي موش‌ها تزريق کردند و منتظر ماندند تا سلول‌ها گسترش پيدا کنند.

زماني که سلول‌ها در بدن پخش شدند، دانشمندان درمان‌هاي مختلف را به گروه‌هاي مختلف موش‌ها اما فقط به يکي از پاهاي عقبي آنها اعمال کردند. آن‌ها به دنبال بررسي اين نکته بودند که کدام يک از اين درمان‌ها قادر به پاکسازي کامل بدن از سرطان است.

نتايج نشان داد موش‌هاي تيم کنترل که هيچ درماني دريافت نکرده بود، تقريبا به سرعت از بين رفتند. همچنين گروهي که با نانوستاره‌هاي طلا درمان شدند عمر طولاني نداشتند چون حمله مستقيم اين نانوستاره‌ها به تومور موجود در يک پا، به تومور پاي ديگر آسيبي نزد. همزمان، تعدادي از موش‌ها که با داروي مسدودکننده مولکول‌هاي PD-L1  درمان شده‌ بودند، وضعيت بهتري داشتند چون دارو در سراسر بدن موش وارد مي‌شود اما حتي در اين حالت هم موش‌ها 49 روز عمر کردند.

با اين حال، زماني که هر دو داروي درماني و نانوستاره‌هاي طلا با هم ترکيب شدند، ميزان عمر موش‌ها تا حد زيادي بالا رفت؛ دو مورد از اين موش‌ها بيش از 55 روز عمر کردند و حتي يکي از آن‌ها تقريبا يک سال پس از درمان هم زنده بود. بنابراين، به نظر مي‌رسد ترکيب کردن دو شيوه مزبور بسيار کارآمد است.

نکته جالب اين بود که يک ماه پس از اين درمان، دانشمندان سلول‌هاي سرطاني ديگري را به بدن موش زنده تزريق کردند و دريافتند سيستم ايمني بدن حيوان به حدي فعال مانده بود که سلول‌هاي سرطاني جديد را از بين برد. دانشمندان به دنبال آزمايش اين شيوه بر روي شکل‌هاي ديگر سرطان هستند به اين اميد که روزي بتوانند از آن براي توليد يک واکسن استفاده کنند.

جزئيات اين مطالعه در مجله Scientific Reportes  منتشر شد.