بزرگنمايي:

اهداي عضو از موضوعاتي است که در سطح جهاني موردتوجه پزشکان پيوند و متخصصان اخلاق پزشکي بوده است. اهداي عضو بايد با توجه به کرامت انساني صورت گيرد، بنابراين حقوق شهروندي را بايد رعايت کرد، به‌ويژه نبايد شرايطي ايجاد شود که اهداي عضو موجب ظلم به دهندگان اعضا شود، به‌ويژه رعايت اقشار ضعيف جامعه بسيار مهم است تا در مورد اهداي عضو مورد سوءاستفاده قرار نگيرند، چراکه تجارت عضو ازلحاظ اخلاق پزشکي محکوم است.
متأسفانه در برخي از نقاط دنيا شبکه‌هايي وجود دارد که اغنيا با سوءاستفاده از فقرا از اعضاي آن‌ها براي پيوند استفاده مي‌کنند. گاهي افراد ثروتمند و متمول به اين کشورها براي پيوند مسافرت مي‌کنند، يعني پديده‌اي که به نام توريسم پيوند مشهور است. سازمان جهاني بهداشت و انجمن‌هاي پيوند در سطح جهان از دولت‌ها درخواست کرده‌اند که با اين پديده برخورد و متخلفان را مجازات کنند.
اهداي عضو بايد عملي کاملاً داوطلبانه باشد و بايد از هرگونه فشار و اجبار به فرد دهنده بايد جلوگيري کرد.
مسئله توزيع و تخصيص اعضاي اهدايي به بيماران نيازمند نيز از ديگر مسائل قابل‌بحث ازنظر اخلاق پزشکي است. برخي عقيده دارند اعضاي پيوند بايد به روشي به بيماران تخصيص يابد که به طول عمر بيشتر بيماران منجر شود، به‌عنوان‌مثال بر اساس اين ديدگاه به کودکان در مقابل بزرگ‌سالان اولويت داده مي‌شود.
برخي معتقد هستند بايد به بيماران بر اساس شدت بيماري‌شان و خطر مرگي که آنان را تهديد مي‌کند، اولويت داد، به‌عنوان‌مثال هر چه بيمار بدحال‌تر باشد و احتمال مرگ او بدون پيوند بيشتر باشد،
سازمان جهاني بهداشت درزمينهٔ رعايت اصول اخلاق پزشکي در پيوند به کشورهاي عضو توصيه‌هايي کرده است. 193 کشور عضو اين پيمان سازمان جهاني بهداشت هستند. بر اساس اين پيمان:
1- افراد جامعه به‌ويژه اقشار آسيب‌پذير بايد در برابر توريسم پيوند، قاچاق و تجارت عضو حمايت شوند تا مورد سوءاستفاده قرار نگيرند.
2- هرگونه توريسم پيوند، قاچاق و تجارت عضو ممنوع است و با متخلفين بايد برخورد شود.
بايد اين فرد را در اولويت بالاتري نسبت به فردي که شدت بيمارش کمتر است، قرار داد. اين مدل به‌ويژه در بيماراني که نياز به پويند کبد، قلب و ريه دارند، کاربرد دارد.
گروهي از نخبگان پيوند اعضا در سال 2008 در استانبول ترکيه گرد هم آمدند تا قواعدي کلي درزمينهٔ تجارت عضو و توريسم پيوند تدوين کنند. اين قواعد را امروزه به نام «بيانيه استانبول» مي‌شناسيم. بيش از 100 کشور اين اصول را پذيرفته‌اند.
بر طبق اين بيانيه، اساس بر احترام به کرامت انساني است و هر گوه تجارت عضو، قاچاق عضو و توريسم پيوند در کشورها بايد ممنوع شود. دولت‌ها با همکاري مجامع بين‌المللي مانند سازمان جهاني بهداشت بايد برنامه مدوني براي تشخيص و درمان نارسايي اعضا داشته باشند. بر اساس اين بيانيه کشورها بايد قوانين مدوني براي اهداي عضو از فرد زنده و جسد و پيوند اعضا داشته باشند.
آموزش افراد جامعه و کار درمان بايد به‌دقت دنبال شود. اهداي عضو بايد با رعايت عدالت و شفافيت در دسترس افراد نيازمند جامعه قرار گيرد. مسائل مالي و اقتصادي نبايد معياري براي پيوند باشد.