افزايش مقاومت به خوردگي فولاد زنگنزن براي ايمپلنتهاي پزشکي
آسیا و اقیانوسیه
بزرگنمايي:
سيد محمّدرضا درخشنده، فارغالتحصيل کارشناسي ارشد رشته مهندسي مواد – سراميک و مجري طرح با بيان اين که اين پژوهش با راهنمايي دکتر سيد محمّدمهدي هادوي، رييس پژوهشگاه مواد و انرژي و نيز دکتر محمدجواد اشراقي جهت کاربرد در ايمپلنتهاي پزشکي انجام شده است، گفت: در اين پژوهش، لايههاي نازک کربن شبه الماسي (DLC) بر روي فولاد زنگ نزن L316 با استفاده از روشهاي قوس کاتدي و همچنين رسوب دهي شيميايي از فاز بخار به کمک پلاسما (PACVD) نشانده شد.
وي با اشاره به ادامه تحقيقات در اين طرح، افزود: به منظور افزايش چسبندگي پوششهاي DLC به زيرلايه، در روش قوس کاتدي از لايه مياني تيتانيومي و در پوششهاي DLC لايه نشاني شده به روش PACVD از فرايند نيتروکربوراسيون پلاسمايي استفاده شد. نتايج حاصل از پوششدهي DLC برروي تمام زيرلايههاي نيتروکربوره شده نشان داد که افزايش درصد کربن سطحي در زيرلايه در فرايند نيتروکربوراسيون به گونهاي که از تشکيل دوده در سطح جلوگيري شود، در افزايش چسبندگي پوششهاي DLC تأثير بسزايي دارد.
اين پژوهشگر ادامه داد: نتايج حاصل از آزمون پلاريزاسيون تمام نمونهها نشان داد که پوششهاي DLC، با بيشترين ضخامت، چسبندگي مناسب، کمترين عيوب و بيشترين درصد پيوندهاي sp3، داراي بالاترين مقاومت به خوردگي الکتروشيميايي هستند.
درخشنده توضيح داد: با مقايسه چگالي جريان خوردگي پوشش DLC بهينهيابي شده با فولاد L316 فاقد پوشش و همچنين فولاد L316 نيتروکربوره شده، مشاهده شد که فرايند نيتروکربوراسيون در فولاد 316L، به دليل تشکيل فازهاي کاربيدي و نيتريدي موجب کاهش مقاومت به خوردگي نسبت به فولاد 316L شده است. اما پوششدهي DLC نه تنها اين کاهش مقاومت به خوردگي نسبت به فولاد L316 نيتروکربوره شده را جبران کرد، بلکه مقاومت به خوردگي نسبت به فولاد L316 را نيز تا 100 برابر افزايش داد.
بر اساس اعلام روابط عمومي پژوهشگاه مواد و انرژي، اين طرح بطور مشترک در پژوهشکدههاي سراميک و نيمه هاديها و با مشاوره دکتر مسعود مظفري و دکتر معصومه جواهري در پژوهشگاه مواد و انرژي صورت گرفته است
لینک کوتاه:
https://www.iranianejahan.ir/Fa/News/2959/