بزرگنمايي:

همزمان با گسترش روزافزون مبادلات کالا در جهان، نقش بسته‌بندي به‌عنوان عامل اصلي در عرصه‌ فروش محصولات توليدي بيش‌ از پيش مورد توجه قرار گرفته است. از سوي ديگر، با روند رو به رشد توليد کالا و توسعه‌ صادرات غيرنفتي در کشور، بسياري از متصديان، سياست‌گذاران و صاحبان صنايع، بر اهميت بسته‌بندي به‌عنوان يکي از عوامل مهم در حضور موفق در بازارهاي داخلي و خارجي پي برده‌اند. امروزه رويکرد کارشناسان به سمت يافتن مواد بسته‌بندي جديدي است که علاوه بر افزايش ماندگاري و حفظ کيفيت، به محيط‌زيست نيز صدمه نزده و زيست‌تخريب‌پذير باشند.

ميلاد روحي، محقق طرح از فيلم‌هاي خوراکي به‌عنوان يکي از مهم‌ترين مواد بسته‌بندي زيست‌تخريب‌پذير ياد کرد و دراين‌باره گفت: بيوفيلم‌هاي بر پايه‌ پليمر سنتزي معمولاً استحکام، قابليت نگهداري و کاربرد بيشتري نسبت به انواع طبيعي دارند. در بين پليمرهاي سنتزي، انواع آب‌دوست آن‌ها به دليل استفاده از حلال‌هاي قطبي، ارزان‌تر و کم‌خطرتر هستند و آلودگي کمتري براي محيط‌زيست ايجاد مي‌کنند. به‌علاوه، اين‌گونه پليمرها معمولاً خوراکي بوده و قابليت زيست‌تخريب‌پذيري بيشتري دارند. در طرح حاضر، روش‌هاي جديدي براي بهبود کارايي و عملکرد اين پليمرها در بسته‌بندي مواد غذايي با بهره‌گيري از نانوبلورهاي سلولز معرفي شده است.

وي در ادامه افزود:‌ افزودن نسبت خاصي از نانوبلورهاي سلولز و اصلاح ساختاري اين پليمر موجب بهبود چشمگير خواص مکانيکي، حرارتي و ماندگاري فيلم حاصل مي‌شود.

روحي با ارائه توضيحاتي دقيق‌تر در خصوص اصلاح ساختاري اين فيلم پليمري گفت: رشته‌هاي نانوبلور سلولز به دليل مقياس‌هاي دو بعدي بسيار ريز نانو، نسبت سطح به حجم بسيار زيادي در محيط ارائه مي‌دهند که باعث تشکيل تعداد زيادي پيوند هيدروژني با مواد هيدروکسيلي اطراف خود مي‌شوند. علاوه بر اين، شبکه‌اي کردن شاخه‌هاي هيدروکسيلي نانوبلور سلولز با پلي ونيل الکل، باعث پايداري بيش‌ازپيش اين پيوندها خواهد شد.

اين محقق در رابطه با جنبه‌هاي اقتصادي اين طرح اظهار کرد: اصلاح ساختار اين پليمر با استفاده از روشي ارزان و ساده صورت گرفته است. همچنين درون ساختار اين پليمر از يک رنگ با خواص آنتي‌اکسيداني استفاده شده که اين موضوع منجر به کاهش فساد شيميايي مواد غذايي درون بسته‌بندي مي‌شود.

بر اساس اعلام ستاد نانو، اين طرح در قالب رساله‌ دکتراي ميلاد روحي و با راهنمايي دکتر سيد هادي رضوي و دکتر محمدعلي ابراهيم‌زاده موسوي از دانشگاه تهران انجام‌شده است.

اين پايان‌نامه که با شرکت تعاوني دانش‌بنيان نانونوين پليمر در حال انجام است، تحت عنوان پايان‌نامه‌ موردنياز صنعت به تأييد داوران ستاد ويژه‌ توسعه‌ فناوري نانو نيز رسيده است.