بزرگنمايي:

بيماري سرطان يکي از اصلي ترين بيماري هايي به شمار مي رود که در اقصي نقاط جهان سلامت بشر را تهديد مي کند. ازاين رو تحقيقات در حوزه دارو براي مهار و درمان اين بيماري در حال انجام است.
امروزه سرطان دومين عامل مرگ ومير در جهان محسوب مي شود که پيش بيني مي شود در سال هاي آينده به اولين عامل مرگ ومير تبديل شود. بنابراين ارائه و معرفي داروها و راه هاي متفاوت جهت درمان سرطان ضروري به نظر مي رسد.
دکتر حامد هميشه کار محقق دانشگاه علوم پزشکي تبريز با بيان اين مطلب که داروهاي ضد سرطان به صورت غيرانتخابي عمل مي کنند و با تخريب بافت غير سرطاني موجب عوارض گسترده مي شوند، در رابطه با اهداف طرح حاضر گفت: هدف از انجام اين کار سنتز نانوذرات مغناطيسي با قابليت بارگيري و حمل داروي ضد سرطان 6- مرکاپتوپورين بوده است. اين دارو جز يکي از داروهاي مؤثر ضد تومور در طي 59 سال گذشته است که به طور گسترده جهت درمان و مهار سرطان خون در کودکان، پيشگيري از پس زدن عضو پيوند يافته و بيماري هاي التهابي مورد استفاده قرار مي گيرد.
به گفته وي، استفاده از نانوحامل سنتز شده در اين طرح به منظور دارورساني هدفمند به بافت توموري موجب مي شود، اثرات جانبي دارو بر روي بافت هاي سالم اطراف تومور به طور مؤثري کاهش يافته و اثربخشي دارو افزايش پيدا کند.
هميشه کار افزود: خاصيت آب گريزي داروي 6- مرکاپتوپورين امکان استفاده از آن را تا حدودي محدود مي کند. اما با محبوس کردن اين دارو در نانوذرات سنتزشده با پوشش پليمري که قابليت اتصال کووالانسي اين دارو را داراست، مي توان آن را تا رسيدن به بافت هدف محافظت کرده و در آنجا توسط آنزيم ها آزاد کرد.
در طرح حاضر در ابتدا کوپليمرهاي پاسخگوي سه گانه با قابليت اتصال به نانوذره مغناطيسي و بارگيري داروي ضد سرطان 6- مرکاپتوپورين و پس از آن نانوذرات مغناطيسي به روش هم رسوبي سنتز شده و در ادامه نانوذرات پليمري و مغناطيسي به اصطلاح انکوبه شده و نانوحامل هوشمند سنتز شده است.
در مرحله ي بعد ميزان بارگيري و آزادسازي دارو در شرايط متفاوت دما، pH و ريدوکس محيط بررسي شده است. در انتها اثربخشي سامانه ي توليد شده در رده هاي سلولي سرطاني مورد ارزيابي قرار گرفته است.
اين تحقيقات حاصل تلاش هاي دکتر حامد هميشه کار- عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشکي تبريز- دکتر علي اکبر انتظامي و دکتر ناصر ارسلاني- اعضاي هيأت علمي دانشگاه تبريز- مرجان قرباني- دانشجوي مقطع دکتراي دانشگاه تبريز- و حامد حاجي پور- دانشجوي مقطع کارشناسي ارشد دانشگاه علوم پزشکي تبريز- است.
نتايج اين کار در مجله New Journal of Chemistry (جلد 40، شماره ي 4، سال 2016، صفحات 3561 تا 3570) به چاپ رسيده است.