بزرگنمايي:

آلومينا يکي از مواد سراميکي است که به جهت ارزان بودن هزينه‌ توليد، پايداري حرارتي خوب، سطح ويژه‌ بالا، قدرت اسيدي سطحي بالا و برهمکنش‌ با فلزت واسطه در بسيار از صنايع و واکنش‌ها مورد توجه واقع شده است. اين ماده به‌عنوان جاذب سطحي، کاتاليست و کمک کاتاليست در بسياري از فرايندهاي پتروشيمي و تصفيه‌ نفت مورد استفاده قرار مي‌گيرد. ابداع روش‌هاي جديد و پربازده در توليد نانوذرات اکسيدي از جمله نانوذرات آلومينا از اهميت بالايي برخوردار است. دکتر غلامحسين محمد نژاد مجري طرح از وجود ناخالصي در مواد اوليه به‌ عنوان يک عامل تأثيرگذار در کيفيت نانوذره نهايي ياد کرد و افزود: هدف از انجام اين طرح، توليد نانوذرات با کيفيت آلومينا با استفاده از مواد اوليه‌ خالص‌سازي شده بوده است. وي در خصوص مزاياي روش استفاده شده در اين طرح گفت: واکنش مورد استفاده در اين طرح جهت توليد نانوذرات آلومينا در زمان و دماي پاييني انجام مي‌شود. به‌علاوه، هزينه‌ توليد و آلودگي زيست‌محيطي انجام اين فرايند نسبت به فرايندهاي مشابه کمتر است. در اين طرح تلاش شده با استفاده از پيش ماده با خلوص بالا و ايجاد شرايط بهينه‌ توليد، خواص نهايي نانوذره‌ توليدي از قبيل مساحت سطح به شرايط بهينه برسد. بدين منظور از پيش ماده‌هاي مولکولي الکوکسيدي از جمله آلومينيم ايزوپروپوکسيد و آلومينيم متوکسي اتوکسيد که به‌راحتي مي‌توان آن‌ها را از ضايعات آلومينيوم تهيه و خالص‌سازي کرد، استفاده شده است که مي‌تواند تأثير زيادي در خلوص ماده نهايي داشته باشد. همچنين در راستاي تأمين شرايط ساده‌ واکنش، از انجام مراحلي از قبيل صاف کردن، شست‌وشوي مکرر، حلال‌هاي آبي و آلي غير سبز و استفاده از قالب‌ها اجتناب شده است تا محصول نهايي با مساحت سطح، حجم حفره و خلوص بالايي توليد شود. به گفته‌ محمد نژاد در اين مطالعه‌ آزمايشگاهي، الکوکسيد آلومينيم ايزوپروپوکسيد به‌عنوان پيش ماده‌ مولکولي تک منبعي از تراشه‌هاي آلومينيم تهيه شده و در حلال الکل ايزوپروپانول به‌طور کامل حل شده است. سپس با اضافه کردن محلول اسيد آلي و رفلاکس، بوهميت نانو با حفره‌هاي مزو و با مساحت سطح بسيار بالاي حدود 800 مترمربع بر گرم و حجم حفره‌ بسيار زياد تهيه شده است. اين تحقيقات حاصل تلاش‌هاي دکتر غلامحسين محمد نژاد- عضو هيأت علمي دانشگاه صنعتي اصفهان و محققاني از FSU-Jena کشور آلمان است. نتايج اين کار در مجله‌ DaltonTransactions (جلد 45، شماره‌ي 15، سال 2016، صفحات 6329 تا 6333) به چاپ رسيده است. اين مقاله بخشي از طرح پژوهشي حمايت شده به‌وسيله‌ صندوق حمايت از پژوهشگران و فناوران کشور است.