چاپ

ایرانیان جهان -
چرا به بیژن زنگنه حمله می‌کنند؟
k ١.٤
٠
اعتماد / متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
معروف است به «شیخ‌الوزرا». بیست‌وهشتمین سال وزارت را تجربه می‌کند و می‌گوید شاید پیر شده‌ باشد اما خسته نیست. بیژن نامدار زنگنه که وزارت جهاد کشاورزی، وزارت نیرو و وزارت نفت را در کارنامه خود دارد از همان سال 1392 که در فهرست وزرای پیشنهادی حسن روحانی به مجلس نهم قرار گرفت اگر نه به اندازه ظریف اما کم از او هم با حمله‌ها و هجمه‌ها دست و پنجه نرم نکرده است.
ادعاهایی که در مورد زنگنه مطرح می‌شود گر چه به زعم مخالفان «راست» و به زعم همراهانش «دروغ» است اما وزیر نفت 67 ساله معتقد است «زبان گویا، جیب بسته و کمربند محکم» را ریشه همه حملات به خود می‌داند.
بیژن زنگنه که به تازگی و بعد از دور جدید هجمه‌ها با خبرگزاری «خانه ملت» گفت‌وگو کرده در جای جای این مصاحبه تاکید دارد که به هیچ‌ وجه از «بیت‌المال» نخواهد گذشت حتی اگر وزیر «خشن» نام بگیرد که با سلام و علیک و خوش و بش برخی و طرح دوستی ریختن برخی «امتیاز» نمی‌دهد. یکی از اولین انتقاداتی که در این مصاحبه مطرح شده، کاهش قدرت ریسک‌پذیری زنگنه آن هم در شرایط جدید و تحریم‌های گسترده‌تر است که از سوی مصاحبه ‌شونده «سن و سال» دلیل مهم آن به حساب می‌آید. با این حال زنگنه معتقد است که «ریسک‌پذیری مساله‌ای دیگر است. در تحریم‌های فعلی شخصا می‌توانستم شلوغ و پلوغ و پر سر و صدا کار ‎کنم و اختیارات بسیاری برای خود از حاکمیت بگیرم، اما با این وجود قانونمند کار می‌کنم و برای هر کار جدیدی مصوبه می‌گیرم و طبق آن عمل می‌کنم» وزیر نفت همچنین با تاکید بر این قانونمداری در روند جدید فروش نفت و تحریم‌های شدید توضیح داد که اختیارات جدید «به نحوی انجام می‌شود که همه بزرگان، مطلع باشند و بدانند چه تصمیماتی می‌گیریم. در بحث فروش نفت در دوران تحریم‌ها یا با شیوه جدید، 7 نفر زیر تصمیمات را امضا می‌کنند که یکی از آن امضاها از وزارت نفت است و 6 امضا آن از جاهای دیگر.» او البته چندان هم از این صفت «ریسک‌پذیر» بودن خوشش نیامده چرا که گفته «ریسک‌پذیری یعنی چه؟ فقط خیلی سربسته می‌توانم اشاره کنم و بگذرم که اگر بخواهم ریسک‌پذیری را معنا کنم باید بگویم بزرگ‌ترین ریسک در کار ما این است که نفت را به کسی بفروشیم، اما ندانیم که پولش برمی‌گردد یا خیر! ما اکنون در وزارت نفت فعالیت‌های بسیاری انجام می‎دهیم که نمی‌گویم و خلاف قانون است اما از رویه‌های متعارف خارج است که در مورد انجام این کارها اجازه گرفته‌ایم و تصمیمات در یک گروه می‌شود و برای همه تصمیمات مصوبه داریم.»
بعضی می‌خواهند من را در موضعی قرار دهند که برخی فعالیت‌ها را افشا کنم
«نمی‌توانم برخی مسائل را افشا کنم.» پاسخ زنگنه به سوالی در مورد آرایش جنگی در وزارت نفت است که عزت‌الله ضرغامی به عنوان یک نقد مطرح کرد. زنگنه توضیح داد:« البته نمی‌خواهم امروز رجز بخوانم چرا که الان وقت رجزخوانی نیست. نمی‌توانم یک سری مسائل را افشا کنم. بعضی‌ها می‌خواهند با فشار آوردن من را در یک موضعی قرار دهند که برخی فعالیت‌های‌مان را افشا کنم.»
او حتی در مورد میزان فروش بشکه‌های نفت بعد از «حذف معافیت‌های نفتی برای کشورهای خریدار نفت ایران» نیز گفته «من در مورد عدد نه در دوره قبل و نه در حال حاضر چیزی نمی‌گویم تا روزی که ان‌شاء‌الله تحریم‌ها برداشته شود.» او البته در بخش دیگری از صحبت‌ها نیز در مورد این توضیح داده که یونان و ایتالیا که معافیت نفتی دارند نیز جواب درخواست‌ها و تلفن‌های ایران را برای مراودات نفتی نمی‌دهند. بخش دیگری از صحبت‌های زنگنه هم به معضل و چالش مهم او در وزارت نفت یعنی بابک زنجانی باز می‌گردد. اخیرا البته وکیل زنجانی نیز مدعی شده‌ بود که وزارت نفت همکاری‌های لازم را برای وصول مطالبات ندارد که این موضوع از سوی محمود واعظی توضیح داده و در نهایت وکیل زنجانی نیز صحبت‌های خود را تصحیح کرد. زنگنه در مورد این پرونده توضیح داده: «طبق گزارش کارشناسی، اموالی که طی سال‌های گذشته ارزیابی شده حدود 2 هزار میلیارد تومان می‌شود که البته مبلغ ارزیابی 600 میلیون دلار با نرخ دلار آن زمان بود. این اموال در اختیار وزارت نفت است اما متاسفانه فروش نرفته است هرچند می‌خواهیم آنها را بفروشیم چرا که به پولش احتیاج داریم. باقیمانده طلب وزارت نفت جز بهره آن بیش از 2 میلیارد دلار است و زنجانی باید این مبالغ را پرداخت کند، البته بعید می‌دانم چنین پولی نیز داشته باشد، پول دارد اما نه در این حد و اندازه، چرا که اکنون 2 هزار میلیارد دلار می‌شود 25 هزار میلیارد تومان که به یقین زنجانی چنین پولی ندارد.»
او همچنین توضیح داده که زنجانی درخواست بازگشایی حسابی در بانکی خارج از ایران را داشته که اساسا بانک معتبری نیست ولی به درخواست دادستان این کار انجام شده که بهانه‌ای وجود نداشته‌ باشد.
با ظریف مطلقا اختلافی ندارم
یکی دیگر از حرف و حدیث‌هایی که جدیدا در مورد زنگنه شنیده می‌شد اختلاف او با برخی چهره‌ها و نهادها از جمله محمدجواد طریف بود؛ زنگنه اما این موضوع را از اساس تکذیب کرده و گفته «با همین قاطعیت می‌گویم. من با آقای ظریف، وزیر اطلاعات، آقای همتی، قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا (ص) چه در زمان مدیر قبلی، آقای عبداللهی که برادر عزیزی برای من بود و چه در دوره مدیریت آقای دکتر سعید محمد، هیچ مشکلی نداشته‌ام که حتی صدای‌مان را بالا ببریم بنابراین مطلقا خلاف می‌گویند.» زنگنه حاشیه‌ساز‌های اخیر را به کسانی توصیف کرده که می‌توانند «هری‌پاتر»های دیگری خلق کنند.
اما این تنها حاشیه وزارت نفت در مدت اخیر نبوده است. «پیدا شدن یک دستگاه پوز» در دفتر زنگنه یکی دیگر از همین حواشی بود. وزیر نفت که از این موضوع شاکی بود، گفت: «در مورد داستان دستگاه پوز در دفتر من حتی یک خبرنگار نرفت موضوع را بررسی کند و هر کسی حرف‌ خودش را زد و همه حرف‌هایی که فردی به خلاف گفت را تکرار کردند. چرا نرفتند ببینند که اصل این موضوع چه بود؟ گفتند در دفتر من طلا و دلار کشف شده! آیا من برای ملاقات افراد با خودم از آنها طلا و دلار می‌گرفتم؟ آیا وزیر نفت این کار را می‌کند؟ همه این داستان‌ها را می‌نشینند و ‌می‌بافند.»
او البته در مورد این موضوع نیز توضیح داد: «یک نفر کارمند ساده مدت موقت که مامور خریدهای جزیی بوده، برای انجام کارهایش دستگاه پوز گرفته و همکارانش که از وجود این دستگاه مطلع شده‌اند، پرداختی‌های خودشان شامل پول برق و آب، نقد کردن کارت بانکی، انتقال کارت هدیه یا نفت کارت را از طریق این دستگاه پوز انجام می‌دادند. در طول دو سال هم گردش مالی این دستگاه حدود یک میلیارد تومان بوده و با بازرسی انجام شده نیز کاملا مشخص شده که هیچ مورد خلافی هم واقع نشده حالا در مورد چنین موضوع ساده و شفافی باید این تهمت‌ها را بزنند؟!» و این پرسش را مطرح کرد که «آیا اگر وزیر نفت بخواهد فساد انجام دهد، این طور با پوز آن هم در دفترش و علنی کار می‌کند؟»
اگر برخی اسرار فاش شوند بسیاری خوش‌شان نخواهد آمد
«کرسنت» اما حاشیه همیشگی برای زنگنه بوده‌ و از زمان دولت هفتم و از دهه 80 به این سو گریبانگیر او است اما باز هم ترجیح می‌دهد که در مورد این قرارداد پرحاشیه سکوت کند و البته نه سکوت مطلق. او در مورد جزییات چیزی نگفته اما تهدید کرده «طبق زمانبندی، این پرونده اکنون باید تمام شده بود و حکم را هم می‌دادند اما از سوی طرف مقابل ما در پرونده اتفاقاتی افتاد که کار را طولانی کرد. بنابراین هنوز پرونده کرسنت زنده است به همین دلیل مایل نیستم درباره آن حرف بزنم، هر چند حرف‌های جالب و شنیدنی هم در این مورد دارم اما بیان آنها را به مصلحت کشور نمی‌دانم، مگر اینکه به نقطه‌ای برسم که من را ناچار به این کار کنند تا بسیاری از چیزها را بگویم و اگر ناچار بشوم، بسیاری از این اسرار را فاش می‌کنم اما اگر این اسرار فاش شوند بسیاری از افراد که صدای‌شان بلند است، خوش‌شان نخواهد آمد. حکم اگر صادر شود می‌توان حرف‌های زیادی زد.»
او در بخش دیگری از سخنانش نیز به سیاسی شدن موضوع نفت اشاره کرده و تاکید دارد که «نفت سلاح نیست و نباید بازار نفت سیاسی باشد.» زنگنه البته از شیوه تلاش برخی افراد و کشورها برای به دست آوردن اطلاعاتی در مورد بازار نفت ایران نیز پرده‌برداری کرده‌‌ و توضیح داده «شاید روزانه 10 نفر برای خرید نفت به ما مراجعه می‌کردند که 70 درصد آنها مشتری واقعی نیستند. محتمل است که بخواهند اطلاعات بگیرند که ما چطور نفت می‌فروشیم و چطور می‌خواهیم پول‌های‌مان را دریافت ‌کنیم. می‌خواهند از تمام سیستم ما سردرآورند، البته تا آنها حرف می‌زنند متوجه منظورشان می‌شویم. می‌فهمیم که می‌خواهند از داخل و خارج، ایرانی و غیرایرانی از ما اطلاعات به دست بیاورند. خیلی‌ها می‌گویند یک فرد ثروتمندی هست که 30 میلیارد دلار پول دارد و آماده است 3 میلیارد دلار آن را فوری پرداخت کند که ما همه این داستان‌ها را می‌دانیم و این داستان تکراری است.