چاپ

سرزمین ایرانیان- دکترسیدحمیدرضاطیبی در یادداشتی آورده است: «این روزها شاهد اعتراضات برخی از اقشار مردم در عدم موفقیت جمهوری اسلامی برای پیاده‌سازی الگویی موفق به منظور ایجاد اشتغال و رفاه نسبی همراه با عدالت، عدم وجود تبعیض و فساد هستیم.

گرانی‌ سال‌هاست که فشار زیادی را به اقشار کم درآمد وارد می‌کند و عدم آینده‌ای امیدبخش برای فرزندان آن‌ها و عدم امنیت شغلی مشکلات روحی آن‌ها را به شدت افزایش داده است.

سال‌هاست که دوستداران واقعی انقلاب از وضعیت سیاسی حاکم بر جامعه که با حق انگاری مطلق عده‌ای، امکان هرگونه گفتگو بین جناح‌های سیاسی و طرفداران عقاید سیاسی مختلف را سلب کرده، ابراز نگرانی کرده و معتقدند در صورت ادامه وضعیت موجود، نرسیدن به توافق بر سر مصالح ملی نظام، بر سر مدل پیشرفت کشور، بر سر سیاست خارجی و سیاست داخلی کشور و اینکه هر جناح به صورت مستقل اقدام به عملی نمودن دیدگاه‌های خود در حیطه‌هایی که تحت مسئولیت آن‌ها در داخل و خارج کشور است نماید، قطعا در چنین شرایطی امکان‌ برنامه‌ریزی دراز مدت برای حل مشکلات کشور فراهم نمی‌شود.

هیچ دولتی امکان ندارد در طی دوران چهار و هشت سال مسئولیت خود حتی در شرایط کاملا عادی مشکلات کشور را حل کند، چه رسد به اینکه فضایی که بیان شد در کشور حاکم باشد. موفقیت‌ نسبی دولت‌های پنجم و ششم و همچنین دولت هفتم و هشتم در وجود هماهنگی نسبی در مدل اداره کشور بین سیاستمداران بود.

اگر چه در همان ایام هم ضرورت متکی نمودن اقتصاد بر توان ملی و دانش بنیان شدن اقتصاد هم توسط همین دلسوزان عنوان می‌شد که نتیجه آن طرح ضرورت حرکت به سمت اقتصاد و دانش بنیان در برنامه چهارم توسعه بود.

دوران دولت‌های نهم، دهم، یازدهم و هم اکنون دوازدهم اوج تشدید این اختلافات سیاسی و مجبور شدن دولت‌ها به روزمره عمل کردن بوده است. نتایج نداشتن استراتژی و برنامه بلند مدت برای اداره کشور و زیگزاگی شدن سیاست خارجی و داخلی در دولت‌های مختلف و عمل مستقل جناح‌های قدرتمند سیاسی کشور،‌ منجر به عدم توسعه اقتصادی و بروز انواع نارضایتی‌های اجتماعی می‌شود.

طبیعی است در چنین شرایطی اگر عده‌ای به حق نارضایتی خود را از وضع موجود بیان کنند، دشمنان جمهوری اسلامی بلافاصله به موج اعتراض این افراد سوار شده و با صحنه سازی‌های مختلف سعی در تشدید بحران و آسیب زدن به کشور را دارند.

راه حل بحران، پذیرش جریان‌های سیاسی وفادار به جمهوری اسلامی ایران توسط یکدیگر و تلاش برای همفکری و رسیدن به راه حل مشترک برای رهانیدن کشور از وضعیت کنونی و رسیدن به یک برنامه عمل مشترک جهت برنامه‌ریزی پیشرفت کشور است. بساط اعتراضات کنونی در یک تعامل بین سیاسیون به راحتی برچیده خواهد شد. اما ضرورت تحقق چنین هدف مقدسی گفتمان عقلای قدم از دو جریان مطرح سیاسی و نخبگان کشور است.

حل مشکلات اقتصادی کشور، تحقق اقتصاد مقاومتی است. برای تحقق اقتصاد مقاومتی علاوه بر اتکای بر توان داخل، داشتن رابطه معقول با دنیا نیز ضروری می‌باشد.

زمام امور را نیز باید به دست افراد کار بلد سپرد. اینکه وزیری و مسئولی حمایت از توسعه فناوری ملی و تولید ملی را وظیفه خود نداند و تمام تخم‌مرغ‌های خود را در سبد برجام بگذارد، نتیجه‌اش گرفتن فرصت توسعه تولید ملی و جَری کردن دشمن در عدم انجام تعهدات خود در برجام است.

همچنین نمی‌دانیم آن‌هایی که خواستار برگرداندن کشور به وضعیت قبل از برجام هستند چه ویژگی‌های مشخصی از آن دوران در ذهن دارند که اکنون کشور را می‌خواهند به آن دوران برگردانند.

برجام ضرورت ارتباط معقول ما با دنیاست و باید از این فرصت استفاده کرد. کوبیدن به طبل اختلافات، بستن فضای کشور برای پیشرفت و توسعه اقتصادی و بعد سوء استفاده از همین شرایط برای فشار بر دولت مستقر، ممکن است عواقب ناگواری داشته باشد که همه در آتش آن خواهیم سوخت. مردم عزیز ما نیز باید هوشیار باشند.

مسائل مملکت در کف خیابان حل نمی‌شود به ویژه وقتی ضد انقلاب سوار بر حرکت اصلاح طلبانه آنها شده و کشور را به سمت آشوب و هرج و مرج می‌برند. وجود احزاب قوی بر مزایای متعدد آن، باعث شناسنامه‌دار شدن معترضان در بیان خواسته‌های خود می‌شود. متاسفانه در تشکیل احزاب قوی نیز خوب عمل نشده است.»