چاپ

سرزمين ايرانيان- يکي از مشکلات عمده در بحث ماندگاري محصولات غذايي مانند گوشت، آلودگي به باکتري‌هاي خطرناکي مانند باکتري عامل بيماري حصبه است. با استفاده از مواد نگهدارنده‌ مصنوعي مي‌توان از بروز اين مشکلات جلوگيري کرد، ولي از سوي ديگر مواد نگهدارنده حاوي ترکيبات شيميايي خطرناکي هستند که مي‌توانند موجب ابتلا به بيماري‌هاي ديگر شوند.

امروزه محققان به دنبال کاهش آلودگي و نگهداري محصولات غذايي با روش‌هاي طبيعي هستند که در اين راستا پروژه تحقيقاتي از سوي محققان دانشگاه صنعتي شاهرود اجرايي شده است.

دکتر احمد رجايي، از محققان اين طرح و عضو هيات علمي دانشگاه صنعتي شاهرود با اشاره به اجراي اين تحقيقات خاطرنشان کرد: در اين تحقيق اسانس رزماري درون نانوکپسول‌هايي از جنس پليمر طبيعي گنجانده و از آن به‌ عنوان يک ماده‌ طبيعي نگهدارنده استفاده شد.

وي اضافه کرد: اين نانوکپسول‌ها از خواص ضدباکتري قدرتمندي براي محافظت محصولاتي همچون گوشت در برابر عوامل بيماري‌زا برخوردار هستند.

رجايي استفاده از کيتوزان به‌عنوان يک پليمر طبيعي و نسبتاً ارزان را از خصوصيات بارز اين نانوکپسول‌ها عنوان کرد و يادآور شد: هر دو ماده‌ کيتوزان و رزماري از خصوصيات ضد باکتري برخوردار هستند، اما استفاده‌ همزمان از آنها به ‌صورت کپسول‌هاي نانومتري موجب شده تا سطح اثر اين مواد افزايش ‌يافته و در جلوگيري از ايجاد، رشد و تکثير عوامل بيماري‌زا نقش موثري را ايفا کنند.

عضو هيات علمي دانشگاه صنعتي شاهرود به بيان جزئيات اجراي اين طرح پرداخت و اظهار کرد: در اين طرح از يک نانو ژل متشکل از کيتوزان اصلاح‌ شده با بنزوئيک اسيد به ‌منظور بهبود خواص ضدباکتري و افزايش پايداري اسانس رزماري استفاده شده است.

به گفته وي، ميکروسکوپ الکتروني روبشي جهت تعيين قطر متوسط کپسول‌ها مورد استفاده قرار گرفته است. همچنين به‌منظور ارزيابي خواص ضدباکتري، نانوکپسول‌ها در دو حالت، درون لوله‌ آزمايش و روي گوشت استفاده شده‌اند.

عضو هيأت علمي دانشگاه صنعتي شاهرود با اشاره به نتايج بدست‌آمده، گفت: تصاوير بدست‌آمده از ميکروسکوپ الکتروني روبشي تأئيد مي‌کند که اندازه‌ اين کپسول‌ها زير 100 نانومتر است. همچنين خواص اين نانوکپسول‌ها عليه عامل بيماري حصبه نشان مي‌دهد که استفاده از نانوکپسول‌هاي حاوي اسانس رزماري مؤثرتر از زماني است که اسانس رزماري به ‌تنهايي مورد استفاده قرار گيرد.

نتايج اين تحقيقات که حاصل همکاري دکتر احمد رجايي عضو هيأت علمي دانشگاه صنعتي شاهرود، دکتر افشين محسني‌فر محقق يک شرکت فعال در حوزه نانو، دکتر ميثم طباطبائي عضو هيأت علمي پژوهشکده بيوتکنولوژي کشاورزي و مژگان هاديان دانش‌آموخته‌ مقطع کارشناسي ارشد دانشگاه صنعتي شاهرود است، در مجله LWT - Food Science and Technology با ضريب تأثير 2.329 منتشر شده است.