نانوماده جديد محسن رحمانيان و همکارانش در دانشگاه ملي
استراليا داراي فيلم نازکي است که به طور پويا تشعشعات مضر را منعکس مي‌کند
زيرا تشعشات خورشيد و منابع دوردست ديگر در فضا مي‌توانند آسيب‌هاي جدي
براي انسان‌ها به دنبال داشته باشند.
لباس‌هاي فضايي، فضاپيماها و ابزارهاي فضايي همگي مجهز به سپر
ضخيمي جهت محافظت از خدمه و اشيا در مقابل پرتوهاي ماورابنفش و مادون‌قرمز
مضر هستند؛ با اين حال، اين مواد اغلب حجم زيادي اشغال مي‌کنند و اين
موضوع در فضا که تحرک‌پذيري و وزن حداقل در اولويت هستند، ايده‌آل نيست.
نانوماده جديد با ضخامت بسيار کمتر همان عملکرد سپرهاي فضايي
حال حاضر را خواهد داشت و سطح آن از نانوذراتي تشکيل شده که مي‌توانند طول
موج‌هاي خاص نوري (طول موج‌هاي مادون قرمز و فرابنفش) را در صورت نياز
منعکس کنند.
همچنين لايه‌هاي مختلف نانوماده جديد امکان عبور يا مانع‌شدن
از عبور اين نور از خلال آن را مي‌دهد و کاربر مي‌تواند با تغييردادن دما
حين پرواز اين حالت را تغيير دهد. با حرارت‌دادن و خنک کردن اين ماده،
نانوذرات کمابيش به خاطر منبسط‌شدن يا منقبض‌شدن‌شان نور را کمتر مي‌شکنند.
محسن رحماني، رهبر ارشد اين مطالعه، گفت: نکته مهم درباره
دستاورد جديد اين است که با تغيير دادن دماي نانوذرات، مي‌توانيم شاخص
انکساري آن‌ها را تغيير دهيم و اين امر به تغيير در ويژگي‌هاي نوري
نانوذرات مي‌انجامد.
وي ادامه داد: اين نانوذرات بايد قادر باشند قبل و پس از
تغيير دادن ويژگي‌هاي نوري رفتار متفاوتي داشته باشند، بنابراين مي‌توان
چگونگي تعامل آن‌ها با نور را کنترل و در صورت نياز طراحي کرد.
جزئيات اين دستاورد علمي در مجله Advanced Functional Materials منتشر شد.