چاپ

گروهي از محققان دانشگاه ملي استراليا به رهبري محسن رحماني يک ماده نانويي جديد با ضخامت کم ساخته اند که مي تواند مسافران فضايي را در برابر اشعه هاي خطرناک حفظ کند.

خارج از حوزه مغناطيسي زمين، اشعه هاي خورشيد و منابع دوردست خطرهاي زيادي براي انسان دارند. لباس هاي فضانوردي و فضاپيما و تجهيزات مختلف همه لايه ضخيمي دارند تا افراد و اشيا را از اشعه هاي مادون قرمز و مافوق بنفش حمايت کنند. اما اين تجهيزات و لباس بسيار حجيم هستند و براي فعاليت کردن در فضا چندان مناسب نيست.

اين درحالي است که ماده ساخت محققان دانشگاه ملي استراليا بسيار نازک است. سطح اين ماده از ذرات نانو پوشيده شده که مي تواند طيف موج نورهاي مادون قرمز و مافوق بنفش را منعکس کند. جالب آنکه لايه هاي متعدد اين ماده مي توانند به طور جداگانه اجازه عبور نور را بدهند. گرمادهي و سرمادهي سبب مي شود خاصيت انعکاس دهي اين ماده بيشتر يا کمتر شود.

رحماني دراين باره مي گويد: مهمترين عامل درباره اين تحقيق آن است که با تغيير دماي ذرات نانو مي توان ضريب شکست آنها را تغيير داد. اين روند به انحراف در ويژگي هاي بصري ذرات نانو خواهد شد. با محاسبه اين انحراف ها در ويژگي هاي بصري مي توان رزونانس ذرات نانو را طراحي کرد و ساخت. به اين ترتيب ذرات رفتاري متفاوت خواهند داشت و به راحتي مي توان نحوه تقابل آنها با نور را کنترل و با تو جه به نوع تقاضا طراحي کرد.