چاپ

دکتر هاندان گوندوز-بروس، سرپرست تيم تحقيق از دانشگاه يل آمريکا، در اين باره مي گويد: «در اين آزمايش باليني ما مي توانيم در مراحل اوليه و با درستي بسيار بالا اين دو بيماري را تشخيص داده و در نتيجه درمان دارويي مناسب تري را براي افراد انتخاب کنيم.»

به گفته محققان تشخيص افسردگي وشيزوفرني بخصوص در مراحل اوليه که در دوره نوجواني آغاز مي شود مي تواند بسيار دشوار باشد. ممکن است علائم مشخص نبوده و تمامي علائم بيماري در بيمار آشکار نباشد.

محققان معتقدند تست تشخيصي اوليه مي تواند به تشخيص نمونه هاي پيچيده بيماري کمک کند و اقدامات درماني ابتدايي براي بيماران ثمربخش تر باشد.

تيم تحقيق در مطالعه حيواني خود دريافت آزادشدن هورمون موسوم به AVP (آرژنين وازوپرسين) مبتني بر فرايند سلولي موسوم به سيگنال دهي گيرنده NMDA است.

گيرنده NMDA يک گيرنده سلول مغز براي نمک اسيد گلوتاميک است. اين نمک يک ماده شيميايي است که پيام هاي را بين سلول هاي مغز انتقال مي دهد و ممکن است در افسردگي نقش داشته باشد.

به نظر مي رسد سيگنال دهي گيرنده NMDA در افراد مبتلا به افسردگي افزايش مي يابد اما در افراد مبتلا به شيزوفرني اين گيرنده کاهش مي يابد.

در اين مطالعه، تيم تحقيق به افراد شرکت کننده محلول نمک با غلظت بالا دادند. اين محلول به منظور آزادسازي AVP طراحي شده بود. بعد از آن محققان خون هر بيمار را از لحاظ AVP آزمايش کردند.

محققان دريافتند AVP در بين افراد مبتلا به افسردگي متفاوت از افراد مبتلا به شيزوفرني بود. بيماران افسرده داراي ميزان بالاتر اين هورمون بودند در حاليکه افراد مبتلا به شيزوفرني با کاهش توليد اين هورمون مواجه بودند.