چاپ

محققان دانشگاه فنلاند شرقي عنوان مي کنند افراد مبتلا به بيماري آلزايمر غالبا داروهايي موسوم به «بنزوديازپين» را در طولاني مدت مصرف مي کنند.

نمونه هاي داروهاي موسوم به بنزوديازپين عبارتند از آلپرازولام (زاناکس)، کلونازپام (کلونوپين)، ديازپام (واليوم)، و لورازپام (آتيوان).

هايدي تايپل، سرپرست تيم تحقيق، در اين باره مي گويد: «افزايش ريسک ذات الريه يافته مهمي است که بايد در زمان درمان بيماران ديابتي مدنظر قرار گيرد. ذات الريه گاهي اوقات منجر به بستري شدن در بيمارستان مي شود و بيماران مبتلا به زوال عقل در معرض ريسک بالاي مرگ ناشي از ذات الريه هستند.»

در اين مطالعه، محققان داده هاي حدود 50 هزار بيمار آلزايمري را در فنلاند بررسي کردند. ميانگين سني بيماران 80 سال و دو سوم آنها زن بودند.

در اين مطالعه مشخص شد افراد مبتلا به آلزايمر که بنزوديازپين ها را مصرف مي کردند 30 درصد بيشتر در معرض ابتلا به ذات الريه در مقايسه با زناني که آرام بخش مصرف نکردند قرار داشتند.

يافته ها نشان داد ريسک ذات الريه در 30 روز اول بعد از مصرف داروها بيشتر است.

از آنجائيکه بنزوديازپين ها آرام بخش هستند، اين امکان وجود دارد که افراد مصرف کننده آنها، بزاق يا مواد غذايي را به داخل ريه ها تنفس کنند و در نتيجه ريسک ذات الريه افزايش يابد.