چاپ

باکتري‌هاي نمک دوست نسبي انواعي از ميکروارگانيسم‌ها هستند که محيط کشت بهينه رشد آنها بايد حاوي 2.5-0.5 مولار نمک کلريد سديم باشد. نمونه‌هايي از چنين باکتري‌هايي در جنس‌هاي مختلف مانند هالوموناس، مارينو باکتر، هالوباسيلوس، ساليني ويبريو، فيلوباسيلوس، لنتي باسيلوس و ... يافت مي‌شوند.

دکتر سيد ابوالحسن شاهزاده فاضلي، رئيس مرکز ملي ذخاير ژنتيکي و زيستي ايران در خصوص اين گونه جديد گفت: اين گروه از ميکروارگانيسم‌ها ترکيبات ارزشمند صنعتي مانند کاروتنوئيدها، بيوپليمرها و آنزيم‌هاي هيدروليتيکي توليد مي‌کنند که در دامنه متفاوتي از تراکم نمک، دما و pH فعاليت مي‌کند. پتانسيل بيوتکنولوژيک هالوفيل‌ها و نيز پراکنش زيستگاه‌هاي نمکي در سراسر جهان موجب شده است که تاکسون‌هاي جديدي از اين ميکروارگانيسم‌ها در دهه‌هاي گذشته معرفي شوند.

وي افزود: تاکسون جديد اوشنوباسيلوس لانگوس (Oceanobacillus longus) باکتري گرم مثبت، مولد اسپور، ميله‌اي بلند، هوازي و هالوفيل نسبي است که از منطقه آران و بيدگل ايران جداسازي شده است. سلول‌هاي اين باکتري قابليت حرکت دارند و اين باکتري کلوني قهوه‌اي رنگ توليد مي‌کند.

فاضلي خاطرنشان کرد: اين باکتري در تراکم نمکي 1 تا 20 درصد رشد مي‌کند؛ اما بهينه تراکم نمک براي رشد آن 5 درصد است. دماي بهينه رشد اين باکتري 35 درجه سانتي‌گراد است و pH بهينه آن 7 تعيين شده است. آناليز فيلوژنيک بر اساس تعيين توالي ژن 16S rRNAنشان داد که اين باکتري به جنس اوشنوباسيلوس (Oceanobacillus) تعلق دارد. مناکينون MK-7 کينون غالب و دي آمينوپايميليک اسيد پپتيدوگليکان آن از نوع مزو است. درصد مولي G+C در اين باکتري 42.9 است و هيبريداسيون DNA-DNA نشان مي‌دهد اين باکتري از ساير اعضاي جنس اوشنوباسيلوس (Oceanobacillus) متفاوت و قابل تمايز است.

اين ميکروارگانيسم بومي با شماره دسترسي IBRC-M 10703 در بانک ميکروارگانيسم‌هاي مرکز ذخيره و قابل ارائه به دانشجويان و پژوهشگران در سراسر کشور است.