چاپ

دکتر ناصر شخص‌سليم، مجري طرح در خصوص طرح «بازسازي مثانه با استفاده از نانو داربست زيست سازگار» اظهار کرد: بايد براي ترميم يا جايگزيني مثانه در بيماراني که مثانه خود را از دست داده و يا دچار اختلال عملکردي در مثانه مي‌شوند، راه حل مناسبي پيدا کنيم، زيرا راه حل‌هاي موجود همچون استفاده از روده با مشکلاتي همراه هستند.

عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي تصريح کرد: درواقع عدم دسترسي به داربست مناسب براي افزايش حجم (Augmentation) و بازسازي (Reconstruction) مثانه مشکل محدودکننده جراحان اورولوژيست است.

وي با بيان اينکه براي فائق آمدن بر مشکلات، بازسازي مثانه از طريق مهندسي بافت را در دستور کار قرار داديم، افزود: طرح «بازسازي مثانه با استفاده از نانو داربست زيست سازگار» ابتکاري در زمينه مهندسي بافت و زيست مواد است.

شخص‌سليم ادامه داد: ساخت داربستي با ابعاد نانو که از لحاظ ساختاري مشابه ماتريکس خارج سلولي است و نيز داراي ويژگي‌هاي مکانيکي مناسب باشد، مي‌تواند عرصه جديدي را در فرايند ترميم مثانه ايجاد کند.

عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي گفت: در اين طرح داربست الکترويسي شده PCL/PLLA با فيبرهايي در ابعاد نانو طراحي شد که توانايي حمايت از رشد و فيزيولوژي طبيعي سلول‌هاي مختلف مثانه را دارد.

شخص‌سليم اظهار کرد: در داربست مذکور براي پاسخ به نيازها و رفع مشکلات مربوط به ترميم مثانه، PCL و PLLA به عنوان دو ترکيب زيست‌سازگار و زيست‌تخريب پذير با فرايندالکترويسي به صورت فيبرهاي نانو در يک ساختار واحد به صورت يک داربست الکترويسي شده هيبريد قرار داده شدند.

وي با بيان اينکه استفاده از اين داربست براي ترميم بافت مثانه در مدل حيواني بزرگ با نتايج مناسب و اميدوارکننده‌اي همراه بوده است، افزود: اين داربست به عنوان يک فرآورده نوآورانه در طب ترميمي و بخصوص ترميم بافت مثانه افراد مبتلا به مثانه نوروژنيک و سرطان مثانه کاربرد دارد.

مجري طرح با اشاره به اينکه برخي از مراکز تحقيقاتي به خصوص در امريکا روي اين مساله در حال کار هستند، اما هنوز روش جايگزين مناسب را به صورت صد در صد اعلام نکرده‌اند،‌ گفت: 8 سال روي اين پروژه تحقيق کرديم و توانستيم 6 مقاله در مجلات بين المللي به چاپ برسانيم.

عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي تصريح کرد: اميد داريم با تامين منابع مالي شروع به کار کنيم و اين روش جايگزيني و ترميم را در ابتدا روي تعداد زيادي حيوان انجام داده و پس از توسعه دامنه کار، در مرحله آخر اين روش را براي انسان مورد استفاده قرار دهيم.