چاپ

اين باکتري که Shewanella oneidensis نام دارد، ميل شديدي به آهن، سرب و جيوه دارد و گزينه مناسبي براي پاکسازي آب از وجود اين عناصر سنگين محسوب مي‌شود.
باکتري Shewanella oneidensis در فرآيند تغذيه خود ازفلزات مذکور، نيروي الکتريکي توليد مي‌کند.
غشاي سلولي اين باکتري حاوي نوعي پروتئين است که خاصيت رسانايي الکتريکي دارد و عامل اصلي توليد الکتريسيته توسط باکتري است. همچنين در فرآيند تنفس باکتري نقش حياتي بر عهده دارد.
محققان براي استفاده بهينه از اين قابليت باکتري، نوعي مولکول مصنوعي موسوم به SDFO+ ساختند که جايگزين سلول‌هاي پروتئين موجود در غشاي سلولي باکتري مي‌شود؛ اما از آنجا که حاوي آهن است، خاصيت رسانايي باکتري را حفظ مي‌کند و وظيفه پروتئين را با کارآيي بالاتري انجام مي‌دهد و در نتيجه ميزان توان الکتريکي توليد شده توسط باکتري را افزايش مي‌دهد.
معمولا چنين تغييراتي با استفاده از مهندسي ژنتيک ايجاد مي‌شود، اما محدوديت‌هاي زيستي و خط‌قرمزهاي ورود ميکروب‌هاي جهش‌يافته به محيط زيست و همچنين فرآيند پيچيده مهندسي ژنتيک، استفاده از اين نوع باکتري‌هاي تغيير يافته را در محيط‌هاي واقعي با دشواري همراه مي‌کند. به همين علت محققان براي دستکاري باکتري از يک روش شيميايي استفاده کردند که آثار موقتي دارد و هربار که باکتري توليدمثل مي‌کند، غلظت مولکول‌هاي SDFO+ در غشاي آن کاسته شده و بالاخره اين ماده از بين مي‌رود.گزارش کامل اين تحقيقات در نشريه Chem منتشر شده است.