چاپ

سميرا کوشکستاني، وي تمرکز تحقيقات خود را بر روي سيستم‌هاي توانبخشي شنوايي ذکر کرد و گفت: پروژه‌اي که اخيرا اجرايي کرديم، در زمينه طراحي و ساخت بخش بيروني سيستم کاشت حلزون شنوايي براي کمک به درمان ناشنويان بوده است.

وي اين سيستم را شامل دو بخش داخل سري و بيروني دانست و اظهار کرد: بخش داخل سري اين سيستم شامل يکسري از الکترودها است که توسط پزشک از طريق جراحي داخل حلزون شنوايي قرار مي‌گيرد.

کوشکستاني با اشاره به بخش بيروني اين سيستم، خاطرنشان کرد: اين بخش شامل گيرنده صوتي، پردازشگر گفتار و لينک فرستنده RF است که هر دو بخش تحت آزمايش قرار گرفته است.

مجري طرح با بيان اينکه اين طرح به مرحله تجاري‌سازي رسيده است، گفت: در سيستم توليد شده قابليت شارژ با استفاده از «پاور بانک»ها فراهم شده است که اين امر کاهش هزينه مصرف باتري را براي ناشنوايان به دنبال دارد.

به گفته وي، بر اساس مطالعات انجام شده در دانشگاه‌هاي جان‌هاپکينز و کاليفرنيا يک فرد ناشنوا و يا کم شنوا از 35 هزار تا يک ميليون دلار به دولت و جامعه به دليل مشکلات شنوايي خسارت وارد مي‌کند.

اين محقق با اشاره به نحوه پردازش صوت در اين سيستم، توضيح داد: اين سيستم سيگنال‌هاي صوتي را دريافت و پس از پردازش، تبديل به پالس‌هاي تحريک مي‌کند. اين پالس‌ها به الکترودهاي داخل سر ارسال مي‌شود و حس شنوايي را براي فرد ايجاد مي‌کند.

وي با تاکيد بر اينکه اين سيستم براي افراد ناشنوايي تجويز مي‌شود که بخشي از اعصاب شنوايي آن‌ها سالم باشد؛ از اين رو افرادي که گوش مياني آنها همچون حلزون شنوايي آسيب ديده باشد، مي‌توانند از اين سيستم بهره مند شوند.

کوشکستاني با بيان اينکه اين سيستم براي افراد ناشنواي مادرزادي مشروط به آنکه اعصاب شنوايي سالم باشد، قابل استفاده است، اظهار کرد: عمده افرادي که تحت جراحي حلزون شنوايي قرار مي‌گيرند، از ميان نوزادان هستند؛ چراکه که انجام اين جراحي در يک «سن طلايي» صورت مي‌گيرد.

مجري طرح در اين باره يادآور شد: در صورتي که افراد ناشنوا تا قبل از 5 سالگي تحت جراحي و آموزش‌هاي گفتار درماني قرار گيرند، مي‌توانند همانند کودکان عادي وارد مدارس شوند و به زندگي عادي خود ادامه دهند.

وي در اين باره توضيح داد: کاشت حلزوني براي افراد ناشنوايي صورت مي‌گيرد که از دو گوش ناشنوا هستند و از وسايلي مانند سمعک نمي‌توانند استفاده کنند؛ اين افراد شامل دو دسته هستند.

کوشکستاني ادامه داد: افرادي که درمان ناشنوايي آنها تنها از طريق کاشت حلزوني صورت مي‌گيرد و يا افرادي که توانايي صحبت کردن دارند، ولي بنا به دلايلي مانند ابتلا به عفونت‌ها، تصادفات و يا ابتلا به بيماري‌هاي ارثي زمينه دچار شدن به ناشنوايي را دارند، مي‌توانند از سيستم استفاده کنند.

اين محقق با بيان اينکه سالانه حدود 2 هزار تا 2 هزار و 500 کودک مبتلا به کم شنوايي و يا ناشنوايي مادرزادي در کشور متولد مي‌شوند، اضافه کرد: از سوي ديگر بر اساس آخرين گزارش‌هاي منتشر شده، از اين تعداد حدود هزار تا هزار و 500 مورد با انجام عمل کاشت حلزون از نعمت شنوايي برخوردار خواهند شد و اين در حالي است که تعداد زيادي از کودکان کمتر از 5 سال و بالاتر از 5 سال و بزرگسالان در ايران نيازمند عمل کاشت حلزوني هستند.

وي، مهمترين مشکلات خانواده افراد ناشنوا را تهيه حلزون شنوايي دانست و گفت: در گذشته اين سيستم از خارج وارد مي‌شد که هزينه‌هاي زيادي را به خانواده‌ها تحميل مي‌کرد؛ ولي با دستيابي به دانش فني اين سيستم، هزينه اين عمل به حدود 6 ميليون تومان رسيده که 40 درصد قيمت خارجي است.

کوشکستاني يادآور شد: اين سيستم تنها در 3 شرکت استراليايي، آمريکايي و اتريشي توليد مي‎شده است و ايران نيز با اجراي اين طرح توانست سيستم حلزوني شنوايي را توليد کند و اين سيستم در حال طي کردن مراحل اخذ استاندارد از اداره تجهيزات پزشکي است.

به گفته وي، اين سيستم با اعتبارات صندوق شکوفايي و نوآوري تجاري‌سازي شده است.

مجري طرح همچنين از توليد دو محصول ديگر از سرريز اين فناوري خبر داد و گفت: در اين مطالعات علاوه بر توليد بخش بيروني سيستم کاشت حلزوني شنوايي و نرم‌افزارهاي واسط کاربري، موفق به پياده‌سازي و تجميع دو محصول «دستگاه شبيه‌ساز تست الگوريتم‌ها با نام SIB به عنوان نرم‌افزار اطلاعاتي بيماران کاشت حلزوني» و «اجراي فاز تحقيقاتي پروژه طراحي و پياده‌سازي سيستم زيرتحريک‌کننده قابل کشت به منظور استفاده در پروتز کاشت حلزوني» شديم.