چاپ

در 25 سال آينده تقاضاي انرژي با افزايش مداوم مصرف سوخت‌هاي فسيلي به حداقل 35 درصد بيش از مصرف کنوني خواهد رسيد؛ اين مساله فشارهاي زيادي را بر منابع انرژي تجديدناپذير وارد مي‌کند.
يکي از حوزه‌هاي فعاليت در علم مواد، توسعه‌ مواد جديد براي کاربردهاي انرژي است که شامل مواد با خصوصيات ويژه در کاربرد، به‌ عنوان ماده‌ الکترود براي باتري‌هاي Li-ion، ابرخازن‌ها و پيل‌هاي سوختي مي‌شود.
دکتر مسعود فرجي محقق دانشگاه اروميه هدف از انجام اين طرح را ساخت يک الکترود بهينه‌شده براي ابرخازن‌ها عنوان کرد.
وي گفت: در اين طرح سعي شده است تا ظرفيت ذخيره‌سازي انرژي و تعداد دفعات شارژ و تخليه به حد بهينه برسد.
فرجي در رابطه با نقش فناوري نانو در اجراي اين طرح اظهار کرد: استفاده از نانولوله‌هاي تيتانيوم اکسيد و نانولوله‌هاي کربني موجب شده است تا مساحت سطح در دسترس در محلول الکتروليت به‌ صورت قابل ‌توجهي افزايش يابد.
در طرح حاضر ابتدا نانولوله‌هاي تيتانيوم دي‌اکسيد به روش آندايزينگ الکتروشيميايي سنتز و سپس نانولوله‌هاي کربني چندلايه عامل دار شده‌ آنيليني روي نانولوله‌هاي تيتانيوم دي‌اکسيد ترسيب الکتروشيميايي شده است. در نهايت پليمر پلي آنيلين به نانولوله‌هاي کربني چندلايه از طريق پليمريزاسيون شيميايي گرافت شده و ظرفيت و عمر خازني اين الکترود مورد مطالعه قرار گرفته است.
نتايج حاکي از اين بوده است که ظرفيت خازني ويژه‌ اين الکترودها F/g708 در چگالي جريان A/g 5 است و پايداري بسيار بالايي در چرخه‌هاي متناوب شارژ-تخليه از خود بروز مي‌دهد.
اين تحقيقات حاصل تلاش‌هاي دکتر مسعود فرجي و دکتر پيمان نجفي مقدم از اعضاي هيأت علمي دانشگاه اروميه و دکتر رضا حسن‌زاده دانش‌آموخته‌ مقطع دکتراي اين دانشگاه است. نتايج اين تحقيق در نشريه‌ Chemical Engineering Journal با ضريب تأثير 31/ 5 به چاپ رسيده است.