چاپ

سامانه انتقال مداري که براي انتقال ماهواره ها از مدارهاي پاييني زمين به مدارهاي بالاتر مورد استفاده قرار مي گيرد، براي اولين بار در کشور به همت محققان پژوهشکده سامانه هاي حمل و نقل فضايي پژوهشگاه فضايي ايران، طراحي و ساخته شده است.
يکي از روش هاي ارسال ماهواره به مدار زمين، به خصوص مدارهاي با ارتفاع بالا، استفاده از سامانه هاي انتقال مداري است.
اين سامانه ها امکان انجام ماموريت هاي مختلف را در اختيار قرار مي دهد و اجزاي آن شامل سيستم ناوبري و کنترل کامل و مستقل يک سيستم پيشرانش کامل ( با بازدهي بالا براي کاهش وزن)، سيستم توان و سخت افزار و کامپيوتر پرواز است.
با توجه به رها شدن سيستم انتقال مداري و ماهواره در مدار پارک توسط حامل، سيستم انتقال مداري وظيفه پايدارسازي، دفع اغتشاشات بعد از رهاسازي و در نهايت تزريق دقيق ماهواره در مدار را دارا است.
ماموريت اولين سامانه انتقال مداري، انتقال يک ماهواره 100 کيلوگرمي از مدار پارک با ارتفاع 400 کيلومتري به يک مدار بيضوي با ارتفاع اوج 700 کيلومتر و حضيض 400 کيلومتري تعيين شده است.
با توجه به مستقل بودن سيستم انتقال مداري از حامل، امکان انجام ماموريت هاي مختلف با مدار مبداء و مقصد مختلف براي اين سيستم وجود دارد.
پروژه سامان1، اولين تجربه جدي کشور در حوزه انتقال مداري و تغيير شيب مداري به شمار مي آيد.
در اين فرآيند، نياز به افزايش سطح دانش فناوري زيرسيستم هايي مانند پيشرانش، کنترل وضعيت، کامپيوتر پرواز و سيستم هاي کنترلي و مخابرات و در عين حال، افزايش دانش سيستمي کار در حوزه سطوح مشترک زيرسيستم ها و عمليات مختلفي است که بايد در ماموريت انجام شود.