اين سلولهاي مصنوعي قادر به انجام همه عملکردهاي يک سلول پانکراس عادي هستند.
گفته مي‌شود که سلولهاي جديد مي‌توانند غلظت گلوکز را در جريان خون اندازه گرفته و در زمان نياز، براي متعادل کردن سطوح گلوکز خون به توليد انسولين بپردازند.
محققان براي توليد اين سلول‌ها، از سلولهاي کليوي جنيني انسان استفاده کردند. آن‌ها از کانال‌هاي پتاسيم و پروتئين‌هاي حامل در اين خطوط سلولي بهره بردند و آن‌ها را با يک کانال کلسيم وابسته به ولتاژ و يک ژن مسئول توليد هورمون GLP-1 و انسولين تکميل کردند. هورمون GLP-1 مسئول تنظيم سطوح قند خون است.
پروتئين‌هاي طبيعي موجود در غشاي سلولهاي کليوي جنيني انسان به انتقال گلوکز از طريق جريان خون به سلولهاي مي‌پردازند. زمانيکه مقدار گلوکز خون به بالاتر از حد مطلوب مي‌رسد، کانال‌هاي پتاسيم درون سلول‌ها بسته مي‌شوند. سپس کانال‌هاي کلسيم باز شده و کلسيم را به درون سلول‌ها مي‌فرستد که سيگنال‌هاي تحريک ترشح انسولين يا GLP-1 توليد مي‌کند.
به گفته محققان، سلولهاي بتاي مصنوعي آن‌ها بطور موثري بر روي موش‌ها جواب داد. زماني که اين سلول‌ها در بدن موش‌هاي مبتلا به ديابت کاشته شدند، بطور موثري به توليد سيگنال پرداخته و سطوح قند خون را براي سه هفته تنظيم کردند.
محققان مي‌گويند که اين سلولهاي مصنوعي بسيار بهتر و طولاني‌تر از ساير روش‌هاي درماني ديابت عمل کرده‌اند. آن‌ها اميدوارند که اين درمان در کارآزمايي‌هاي باليني نيز موثر عمل کرده و تا حدود 10 سال ديگر براي عموم مورد استفاده قرار بگيرد.
اين يافته‌ها در مجله ساينس منتشر شده است.