چاپ

great auk پرنده اي که آخرين بار 200 سال پيش در سواحل انگليس ديده شد، قدرت پرواز ندارد و حدود 75 تا 85 سانتي متر قد و حدود پنج کيلوگرم وزن دارد. يک گروه بين المللي از دانشمندان به منظور بحث و تبادل نظر در خصوص احياي اين مرغ دريايي در جزاير فارن Farne واقع در ساحل شمال شرق انگليس، ديدار کرده اند. اين پرنده ها تا قبل از انقراض نهايي در اواسط قرن 19، در سراسر ساحل اقيانوس اطلس از شمال اروپا تا ايسلند، کانادا و شرق آمريکا پرسه مي زدند. براي احياي اين پرنده، ژن هاي مهم -- به ويژه ژن هايي که مشخصه great auk است -- در سلول هاي نزديکترين جاندار به اين مرغ دريايي که `پنگون هاي منقار تيغي` ( razorbill) است، ويرايش خواهد شد. `تام گيلبرت` کارشناس دي.ان.اي باستان در مرکز ژئوژنتيک دانشگاه کپنهاگ در اين نشست بين المللي با ارائه گزارشي از نتيجه اوليه توالي يابي خود از ژنوم هاي Great Auk و پنگون منقار تيغي، تاييد کرد که آنها از لحاظ ژنتيکي بسيار نزديک هستند. دانشمندان در نظر دارند که دي.ان.اي great auk را از سنگواره ها و يا اندام هاي حفظ شده اين پرنده استخراج کنند و بعد با استفاده از داده هاي ديجيتالي مجموعه کد ژنتيکي اين جاندار و يا ژنوم آن را توالي يابي کنند. سپس جنين هاي بارور شده در بدن پرنده اي که به اندازه کافي براي گذاشتن تخم great auk، بزرگ باشد، کاشته مي شود؛ اين پرنده احتمالا يک غاز است. پيش از قرن شانزدهم، فراواني اين گونه پرنده چنان بود که کلوني هاي آن شامل صدها هزار قطعه پرنده در طول فصل توليدمثل سواحل را پر مي کردند. با اين وجود، نداشتن قدرت پرواز اين پرندگان را مستعد شکار انسان ها کرد.