چاپ

صنعتي شدن سريع جوامع موجب ورود فلزات سنگين سمي به جريان هاي آب مي گردد.از مهم ترين منابع توليد فلزات سنگين مي توان به صنايع آبکاري الکتريکي، صنايع توليد مواد شيميايي، صنايع توليد سوخت و صنايع توليد باتري اشاره کرد. هنگامي که غلظت فلزات سنگين در بدن از يک مقدار بحراني فراتر رود اين فلزات تأثيرات مخربي بر سيستم فيزيولوژيکي و زيستي انسان از قبيل کليه ها، مغز و ريه مي گذارند. برخلاف پساب هاي ارگانيک، فلزات سنگين زيست تخريب پذير نيستند و در طبيعت انباشته مي شوند؛ اين موضوع موجب بروز انواع بيماري ها مي شود.بنابراين، حذف اين فلزات قبل از تخليه آن ها به درون محيط زيست ضروري است. پروفسور سيد حسن زوار موسوي پژوهشگر دانشگاه سمنان با تأکيد بر لزوم دست يابي به يک جاذب ارزان قيمت جهت جذب و حذف فلزات سنگين، در رابطه با اهداف دنبال شده در اين طرح گفت: با توجه به استفاده روزافزون از فرايند جذب سطحي در حذف آلاينده هاي زيست محيطي مانند فلزات سنگين، انتخاب يک جاذب مناسب از لحاظ فني و اقتصادي به عنوان يک مسئله مهم در اين زمينه مطرح شده است. به همين دليل در اين طرح از خاکستر برگ گياه آلوئه ورا جهت سنتز يک نانوجاذب مغناطيسي استفاده شده و اين نانوجاذب جهت حذف يون فلزات سنگيني از قبيل مس، روي، کروم و سرب به کار گرفته شده است. به گفته وي، توليد اين نانوجاذب با استفاده از يک روش ساده و کم هزينه صورت گرفته است. به علاوه اين نانوجاذب قادر است فلزات سنگين را با کارايي بالا از محيط هاي آبي حذف کند و اثرات جانبي اندکي داشته باشد. عضو هيأت علمي دانشگاه سمنان افزود: ذرات اين جاذب با استفاده از نانوذرات مغناطيسي اکسيد آهن اصلاح شده است. حضور اين نانوذرات موجب افزايش خاصيت جذب سطحي از طريق افزايش گروه هاي اکسيژن دار سطحي شده است. همچنين اين نانوذرات مغناطيسي را مي توان پس از انجام فرايند از محيط جدا کرده و مجدداً مورد استفاده قرار داد که اين موضوع موجب کاهش هزينه فرايند حذف آلاينده مي شود. اين محقق در رابطه با نحوه سنتز اين نانوجاذب تصريح کرد: در مرحله ي اول خاکستر برگ گياه آلوئه ورا تهيه شد. سپس سطح خاکستر تهيه شده توسط اسيد نيتريک رقيق فعال و با نانوذرات اکسيد آهن مخلوط شد. در مرحله بعد خاکستر مغناطيسه شده توسط روش هاي ميکروسکوپي مشخصه يابي و از آن به عنوان يک نانوجاذب استفاده شده و قابليت جذبي آن مورد ارزيابي قرار گرفت. در قسمت بعد پارامترهاي مربوط به جذب بهينه سازي شده و نهايتاً قابليت بازيابي و استفاده مجدد از آن بررسي شد. نتايج به دست آمده نشان مي دهند که ميزان بهينه جذب براي يون هاي سرب، مس، روي و کروم، به ترتيب 333، 345، 71/4 و 333 ميلي گرم بر گرم است. اين تحقيقات حاصل تلاش هاي پروفسور سيد حسن زوار موسوي و دکتر عليرضا اصغري - اعضاي هيأت علمي دانشگاه سمنان- و سميه عابدي- دانش آموخته مقطع کارشناسي ارشد اين دانشگاه- است. نتايج اين کار در مجله Desalination and Water Treatment (جلد 57، شماره ي 29، سال 2016، صفحات 13747 تا 13759) به چاپ رسيده است.