چاپ

اين حسگر يک ميليمتر مکعبي کوچک، نيازي به باتري ندارد و محققان بر اين باورند که مي تواند سلول هاي عصبي و ماهيچه را تحريک کند و با استفاده از روش هاي بيوالکترونيکي، در درمان اختلالات عصبي، صرع، تقويت سيستم ايمني و کاهش التهاب موثر باشد. نمونه اوليه اين حسگر در عضلات و اعصاب محيطي موش آزمايشگاهي تعبيه شده است و از امواج مافوق صوت براي نفوذ به نقاط مختلف بدن استفاده مي کند. مدير اين پروژه تحقيقاتي در مصاحبه خود گفته است اين حسگر به دليل ابعاد کوچک، امکان نفوذ به اندامي را فراهم مي کند که تا امروز غير ممکن بوده است. توان مورد نياز براي فعاليت اين حسگر، از اثر پيزوالکتريکي کريستالي تامين مي شود که حسگر از آن ساخته شده است. اثر پيزوالکتريک به توليد جريان الکتريکي از فشار مکانيکي يا ارتعاش گفته مي شود. حسگر ساخت محققان دانشگاه کاليفرنيا ارتعاش حاصل از امواج مافوق صوت خارجي را به جريان الکتريسيته تبديل مي کند. جريان توليد شده به ترانزيستور موجود در حسگر منتقل مي شود. قرار است اين حسگر از فيلم هاي زيست سازگاري ساخته شود که حتي پس از گذشت يک دهه در بدن نيز قابليت و عملکرد خود را از دست نمي دهد و تخريب نمي شود. محققان کاربردهاي مختلي از جمله تصويربرداري از سيستم عصبي مرکزي، کنترل اندام هاي مصنوعي، ثبت فعاليت هاي الکتريکي، کنترل مثانه و سرکوب اشتها را براي اين حسگر پيش بيني مي کنند. نتايج اين تحقيقات در شماره آتي نشريه Neuron منتشر خواهد شد.