چاپ

دکتر عليرضا خادم حسيني مواد مهندسي شده را داراي توان بسيار بالا در درمان پزشکي دانست و گفت: با انجام پروژه تحقيقاتي با عنوان «نانو ميکرو هيدروژل‌هاي ساخته شده براي مهندسي بازسازي کننده» روش نويني را در اين زمينه ارائه کرديم. وي با اشاره به جزئيات اين طرح خاطرنشان کرد: بافت مهندسي شده که در اين طرح توليد شد، قادر است با استفاده از شبکه پليمري حاوي آب که به آنها هيدروژل گفته مي‌شود، رفتار سلول‌ها را تنظيم کند. خادم حسيني با بيان اين‌که در اين مطالعات هيدروژل‌هاي هيبريدي را که توان شبکه‌اي شدن نوري را دارند، با استفاده از ترکيب طبيعي مولکول‌ها و نانوذرات توسعه داديم، افزود: اين ترکيبات مي‌توانند براي تنظيم خواص شيميايي، بيولوژيکي، مکانيکي و الکتريکي سلول‌هاي زنده به کار روند. مجري طرح، با تاکيد بر اين که از اين هيدروژل به عنوان داربستي براي کشت سلول استفاده مي‌شود، ادامه داد: اين داربست‌ها موجب تمايز سلول‌هاي بنيادي به انواع سلول‌هاي مورد نظر و در نهايت تشکيل مستقيم بافت قلب يا استخوان مي‌شوند. وي با بيان اين که داربست هيدروژلي توليد شده با اتصال سلول‌هاي زنده به يکديگر، يک اندام يا بخشي از آن را توليد مي‌کند، اضافه کرد: اين داربست با استفاده از پليمر «پلي اتيلن گليکول (PEG)» توليد شد. اين پليمرها موادي مايع هستند که در برابر نور، جامد شده و سلول‎هاي زيستي را در آجرهاي مکعبي خود محبوس مي‌کنند و در اين حالت است که مي‌توان مکعب‌ها را با استفاده از اين پليمر که نقش چسب زيستي را به عهده دارند، براي ساخت بافت‌هاي متفاوت مورد استفاده قرار داد. خادم حسيني خاطرنشان کرد: اين آجرهاي کوچک پليمري از توانايي ساخت بافت مصنوعي و انعطاف پذيري بالا از لحاظ ساخت و رشد دادن سلول‌هاي زنده برخوردار هستند. وي فرآيند سرهم کردن سلول‌هاي آزاد شده براي ساخت اندام را فرآيندي پيچيده و دشوار توصيف کرد و يادآور شد: تاکنون محققان دنيا موفق به ساخت بافت‌هاي ساده مانند بافت پوستي و غضروف بر روي چارچوب‌هاي قابل تجزيه شده‌اند؛ ولي روش‌هاي استفاده شده براي ساخت بافت‌هاي طبيعي با محدوديت‌هايي مواجه است. اين محقق ايراني با تاکيد بر اين که اين ماده سازگار با بدن است، يادآور شد: اين تحقيقات علاوه بر آن که روي حيوانات کوچک مانند موش کاربردي شد، بر روي حيوانات بزرگ چون خوک نيز اجرايي شده است. وي اضافه کرد: در اين مطالعات در تلاش هستيم تا با استفاده از اين شيوه ابداعي اقدام به ساخت کبد مصنوعي يا بافت قلبي کنيم. مجري طرح ابراز اميدواري کرد که توسعه اين روش بتواند در آينده نسل نويني از درمان را در حوزه پزشکي ارائه دهد. دکتر علي خادم حسيني، عضو هيات علمي و استاد فناوري علوم بهداشت و درمان در بخش فناوري و بهداشت دانشگاه هاروارد و دانشکده پزشکي هاروارد است. زمينه پژوهشي اين محقق ايراني بر مبناي توسعه فناوري در مقياس ميکرو و نانو به منظور کنترل رفتار سلول با هدف توسعه و بهبود بيو مواد در مهندسي بافت است. در اين راستا علاوه بر ارائه روش ابداعي براي توليد اندام مصنوعي، دستاوردهاي نويني را عرضه کرده است که از آن جمله مي‌توان به رگ مصنوعي اشاره کرد. در صورتي که مواد غذايي براي اندام توليد شده تامين نشود، اندام به سرعت از بين خواهند رفت که براي رفع اين مشکل دکتر خادم حسيني و همکارانش در تلاشند تا از اين شيوه براي ساخت لوله‌هايي استفاده کنند که داراي عملکردي مانند مويرگ‌ها هستند. اين پژوهشگر برجسته ايراني در زمينه ساخت هيدروژل‌هاي رسانا با يکپارچه‌سازي نانو مواد از جمله نانو لوله‌هاي کربني، گرافني و گرافن اکسيد پيشگام بوده است. پروژه تحقيقاتي وي با عنوان «نانو ميکرو هيدروژل‌هاي ساخته شده براي مهندسي بازسازي کننده» در بيست و نهمين جشنواره بين‌المللي خوارزمي حائز رتبه اول پژوهش‌هاي بنيادي شد.