چاپ

تيمي ميان‌رشته‌اي از دانشمندان به رهبري دانشکده پزشکي دانشگاه تگزاس در گالوستون، دستاورد جديدي را در برخورد با اثرات مرگبار ناشي از قرارگرفتن در معرض تشعشعات هسته‌اي گزارش کردند.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، تزريق داروي پپتيدي TP508، ميزان زنده‌ماندن موش‌هاي مورد مطالعه را به شدت افزايش داد؛ اين تزريق 24 ساعت پس از قرارگرفتن حيوانات موردبررسي در معرض تشعشعات هسته‌اي به آن‌ها اعمال شد.

اين تزريق همچنين مرگ موش‌ها را از طريق مبارزه با آسيب‌ديدگي به دستگاه گوارش به تعويق انداخت.

خطر وقايع هسته‌اي با پتانسيل کشتن يا آسيب‌رساندن به هزاران نفر، هوشياري جهاني درباره نياز به اقدامات مقابله‌به‌مثل‌کننده پزشکي را افزايش داده است؛ اقداماتي که بتوانند از آسيب جسماني ناشي از تشعشع هسته‌اي جلوگيري کرده و قربانيان را حتي يک روز يا بيشتر پس از تماس با تشعشع هسته‌اي زنده نگه دارند.

قرارگرفتن در مقابل مقادير بالاي تشعشع موجب بروز اثرات مرگبار مي‌شود؛ در ميان شديدترين اين اثرات مي‌توان به سندروم مسموميت دستگاه گوارش اشاره کرد که با نابودي پوشش روده به دليل تشعشع ايجاد مي‌شود.

اين نوع آسيب به دستگاه گوارش توانايي بدن براي جذب آب را کاهش مي‌دهد و موجب بي‌تعادلي‌هاي الکتروليت، عفونت باکتريايي، نشت روده و مرگ مي‌شود.

داروي پپتيدي TP508 در اصل براي استفاده در تحريک ترميم پوست، استخوان و بافت‌هاي عضله توليد شده و با تحريک‌کردن جريان مناسب خون ترميم بافت را شروع کرده، التهاب را کاهش داده و از مرگ سلولي مي‌کاهد.

در آزمايشات باليني بر روي انسان‌ها، اين دارو التيام زخم‌هاي ديابتي پا و شکستگي‌هاي مچ دست را تقويت مي‌کند.

جزئيات اين تحقيق در مجله Laboratory Investigation ارائه شد.