ایرانیان جهان - امسال بیست و پنج سال از اولین استفاده‌ی مرسدس بنز اس کلاس از سیستم کنترل پایداری ESC ساخت شرکت بوش آلمان می‌گذرد. این سیستم پس از آن تبدیل به بخشی جدایی‌ناپذیر از خودروهای مدرن شد.
یکی از مهم‌ترین و حیاتی‌ترین فناوری‌هایی که در خودروهای امروزی می‌بینیم، امسال یعنی در سال 2020 وارد بیست و پنجمین سال تولید خود می‌شود. 25 سال پیش یعنی در سال 1995 شرکت بوش آلمان برای اولین‌بار، سیستم کنترل پایداری الکترونیکی (ESC) را به بازار خودرو معرفی کرد. بوش برای توسعه‌ی این سیستم بیش از یک دهه وقت گذاشته بود. در سال 1983 بود که مهندسان بوش شروع به آزمایش کردن راه‌هایی کردند که از سر خوردن خودرو و از دست خارج شدن کنترل آن جلوگیری کنند. آن‌ها به خوبی و با دقت سیستم‌های ABS ابتدایی را بررسی کردند و متوجه شدند که چنین ایده‌ای می‌تواند در مورد چسبندگی خودرو با مسیر نیز کارآمد باشد. سیستم ترمز ضد قفل ABS خود در سال 1978 و با همکاری گسترده بوش به مرحله عمل درآمده بود. فرایند توسعه و طراحی سیستم کنترل پایداری از اول ژوئیه سال 1984 در بوش کلید خورد. در آن زمان شرکت مادر مرسدس بنز یعنی دایملر نیز به‌دنبال توسعه چنین سیستمی بود. دایملر کار خود برای ساخت سیستم کنترل پایداری را از نیمه دوم دهه 1980 شروع کرده بود. در سال 1992 دایملر تصمیم گرفت تا برای تکمیل کردن پروژه به بوش ملحق شود و به این ترتیب اتحاد تاریخی این دو شرکت بزرگ آلمانی با هم شکل گرفت. در این قرارداد، دو شرکت متعهد شدند تا ظرف 36 ماه سیستم کنترل پایداری را بسازند و هر دو نیز روی قول خود باقی ماندند. مقاله‌های مرتبط:
چرا نباید سیستم کنترل کشش را غیرفعال کنیم؟ 11 فناوری ایمنی در خودرو
سه سال بعد بود که مرسدس بنز اس کلاس کوپه از نسل C140 به سیستم ESC مجهز شد. این خودرو که بعدها تبدیل به مرسدس بنز کلاس CL شد از موتور بزرگ و پر مصرف V12 استفاده می‌کرد و قیمت بالایی داشت. مرسدس بنز اس کلاس اتاق W140 نیز از سال 1005 به سیستم ESC مجهز شد. در آن سال‌ها سیستم کنترل پایداری ساخت بوش کارآمد ولی گران بود و به همین دلیل فقط افرادی که توانایی خرید مرسدس بنز اس کلاس را داشتند می‌توانستند به آن دسترسی داشته باشند. با گذشت زمان قیمت این سیستم نیز کاهش یافت و در خودروهای کوچک‌تر مرسدس بنز نیز به کار رفت تا اینکه در A کلاس نسل W168 به‌طور انبوه دردسترس خریداران قرار گرفت. این نسل از A کلاس در هنگام تست توسط مجله سوئدی Teknikens Varld واژگون شد و توجه زیادی را به خود جلب کرد. البته دلیل اصلی این واژگونی انجام مانور سنگین با خودروی دیفرانسیل جلو در سرعت بالا بود. در آن زمان تصویر A کلاس روی دو چرخ و لحظاتی قبل از واژگونی روی جلد این مجله سوئدی قرار گرفت و سروصدای زیادی در جهان به پا کرد. مرسدس بنز برای جبران این رسوایی، سیستم کنترل پایداری را به‌صورت استاندارد روی تمامی تیپ‌های A کلاس نصب کرد. به مرور شرکت‌های خودروسازی دیگر در سراسر جهان شروع به استفاده از سیستم کنترل پایداری روی محصولاتشان کردند. البته در ابتدا این سیستم بیشتر به‌صورت آپشن عرضه می‌شد و برای دریافت آن، خریدار باید مبلغی اضافی را پرداخت می‌کرد. بوش در ادامه توانست سایز و قیمت سنسورها را کاهش و کارایی آن‌ها را افزایش دهد تا اطمینان بالاتری داشته باشند. تا سال 2003 این شرکت نزدیک به 10 میلیون سیستم ESC را برای خودروسازان مختلف تولید کرده بود. با این وجود تا همان زمان همچنان خودروهای اقتصادی و ارزان‌قیمت فاقد سیستم کنترل پایداری بودند تا اینکه در اوایل دهه 2010 بسیاری از دولت‌ها این سیستم را اجباری کردند.
