چاپ

ایرانیان جهان- متاستاز به گسترش و مهاجرت سلول های سرطانی از یک بافت به بافت های دیگر گفته می شود. متاستاز عامل 90 درصد مرگ و میر ناشی از تومورهای جامد است. در صورت پیش بینی محل متاستاز سرطان، می توان مرگ و میر ناشی از آن را کاهش داد.
محققان دانشگاه پرینستون برای حل این مشکل راهکاری اندیشیده اند و الگوریتمی توسعه داده اند که با تلفیق داده های توالی DNA و مکان دقیق سلول می تواند مهاجرت تومور به سایر اندام های بدن را ردیابی کند. این سیستم MACHINA نام دارد.
با استفاده از این روش می توان اطلاعات مربوط به مهاجرت سلول و بروز متاستاز را پیش بینی و ردیابی کرد.
این روش نسبت به روش های ژنتیکی تجربی بسیار دقیق تر است و اطلاعات موثری را در زمینه چگونگی متاستاز در بیماری های مرگبار گوناگون در اختیار محققان قرار می دهد.
در برخی از سلول های سرطانی تعداد اندکی از خصوصیات سلول اولیه تغییر می کند و سلول تومور هنوز کم و بیش شبیه سلول اولیه ای است که از آن منشا گرفته است.
تومورهایی که در اثر این سلول ها پدید می آیند، تومورهای خوش خیم نامیده می شود. تومورهای خوش خیم، گسترش محدودی دارند و تومور، فقط در همان محل سلول اولیه مشاهده می شود.
اما در برخی از یاخته های توموری در اثر جهش های بیشتر، اغلب خصوصیات سلول اولیه تغییر می کند. این سلولها پروتئین هایی را بیان می کنند که در حالت عادی در سلول های نرمال، بیان نمی شوند. همچنین در این سلول ها از بیان برخی از پروتئین ها، جلوگیری می شود. این تغییرات در بیان پروتئین های سلولی باعث می شود سلول سرطانی، ارتباط خود را با سلول های مجاور از دست دهد و با تجزیه ماتریس بین سلولی، از محل اولیه خود مهاجرت کرده و به محل دیگری برود و در آنجا نیز باعث ایجاد تومور شود. به این حالت متاستاز گفته می شود.
محققان امیدوارند با استفاده از اطلاعات به دست آمده از این الگوریتم بتوانند از بروز متاستاز به ویژه در سرطان های ملانوم، تخمدان و پروستات جلوگیری کنند.
نتایج این مطالعه در نشریه Nature Genetics منتشر شده است.