بزرگنمايي:

سرزمین ایرانیان- همگرایی سیاسی و اجتماعی شکل گرفته در 10 روز گذشته و پیام تبریک اقشار و گروه های مختلف جامعه پس از بازی های غرور آفرین تیم ملی فوتبال ایران، از جمله کارکردهای پنهان فوتبال به شمار می رود زیرا این رشته ورزشی در شرایط کنونی، فارغ از تمام تفاوت های فردی، اجتماعی و نسلی؛ شادی و نشاط واقعی را به جامعه تزریق کرد.
این حس همبستگی و میزان تاثیرپذیری اقشار مختلف جامعه از هیجان های ذاتی فوتبال موجب شد تا با وجود مشکلات فراوان اقتصادی و اجتماعی کشور، جام جهانی و حضور تیم ملی فوتبال ایران در روسیه به تسکین بخشی تبدیل شود که مردم را برای کوتاه مدت فارغ از نوسانات قیمت دلار، سکه و رجز خوانی های سیاسی، در مسیر نشاط اجتماعی قرار دهد.
«غلامرضا علیزاده» جامعه شناس در این زمینه گفت: فوتبال مسابقه ای است که در آن کار جمعی انجام می شود و نمودهای همدلی، همکاری و همیاری در آن به خوبی دیده می شود. این شاخص ها زمانی که به عنوان یک کل منسجم در کنار هم قرار می گیرد یک وفاق ملی و وجدان جمعی ایجاد می کند و این وفاق حول یک محور که هدف نهایی آن موفقیت تیم ملی است، شکل خواهد گرفت.
او با بیان اینکه کاری که این رشته در ایجاد همبستگی ارگانیکی انجام می دهد قلیان درونی است که موجب جوشش و ایجاد شادی های خودجوش در سطح اقشار جامعه می شود، اظهار داشت: تقویت حس ملی از دیگر ویژگی های ورزش فوتبال است. ملاحظه می شود برخی از بازیکنان تیم ملی فقط اصالتا ایرانی هستند و زبان آنان فارسی نیست اما در نهایت برای موفقیت تیم ملی تلاش می کنند و حتی در جریان بازی آسیب می بینند. این قدرت و فراگیری فوتبال در هیچ نهاد، سازمان یا سمن اجتماعی وجود ندارد.
علیزاده در ادامه با اشاره به شکل گیری برخی از واگرایی های نسلی و اجتماعی در جامعه، اظهار داشت: ما اگر بخواهیم یک وفاق اجتماعی و همبستگی ارگانیکی در سطح کشور ایجاد کنیم راهکار آن توجه به فوتبال است زیرا نهادی مانند خانواده در چند دهه اخیر کارکرد های اصلی خود را از دست داده و میزان همبستگی اجتماعی در جامعه کم شده است.
این جامعه شناس با اشاره به گردهم آمدن خانواده ها در زمان پخش فوتبال گفت: فوتبال به ابزاری برای استحکام و روابط خانوادگی تبدیل شده و حتی در برخی از مواقع جمع شدن خانواده ها برای تماشای فوتبال موجب رفع کدورت ها خواهد شد.
او در زمینه نقش فوتبال در ایجاد همگرایی سیاسی و اجتماعی جامعه گفت: فوتبال به عنوان یک واقعیت اجتماعی در شرایط کنونی گام در مسیری گذشته که می تواند به راحتی از واگرایی های سیاسی و اجتماعی گذر کند. در چند روز گذشته در شبکه های اجتماعی و دنیای واقعی شاهد این ادعا بودیم. فوتبال فارغ از تمام اختلافات سلیقه ای، قومی، مذهبی و ... به عاملی برای وحدت و همدلی ایرانی های داخل و خارج از کشور تبدیل شد.
او با بیان اینکه اعجاز فوتبال درب های ورزشگاه آزادی را به روی بانوان گشود، گفت: با وجود آن که فوتبال می تواند مولفه های همدلی و همکاری را تقویت کرده و جامعه را در مسیر انسجام اجتماعی قرار دهد اما نیمی از جمعیت کشور از دیدن فوتبال در استادیوم ها محرومند و این نمی تواند برای نیمی از جمعیت جامعه ایرانی خوشایند تلقی شود.
ادعای برخی از نظریه پردازان اجتماعی مبنی بر اینکه «فوتبال یک مذهب جدید است»؛ پرسشی بود که علیزاده در پاسخ به آن گفت: در شرایط کنونی تنها فوتبال است که محور وحدت جامعه و قشرهای مختلف جامعه است و تمامی نسل ها و قشرهای مختلف به تماشای آن خواهند پرداخت. این اعجاز فوتبال موجب شده تا از این ورزش به عنوان یک عامل بازدارنده استفاده شود. فوتبال هم پیشگیری کننده آسیب های اجتماعی است و می تواند اوقات فراعت تمامی نسل ها را پر کند.
تیم ملی فوتبال ایران در مرحله گروهی جام جهانی روسیه در حالی با کسب چهار امتیاز در رده سوم گروه «مرگ» این دوره از مسابقات قرار گرفت که بر خلاف پیش بینی ها این تیم بهترین عملکرد فوتبال ایران در ادوار تاریخ جام جهانی را به نمایش گذاشت.