بزرگنمايي:

کانادا دومین کشور بزرگ دنیا با 9، 215، 430 کیلومتر مربع وسعت است، ولی جمعیت نسبتاً کمی دارد. با وجود آن‌که وسعت کانادا از همسایه‌اش آمریکا بیشتر است، جمعیتی معادل 11 درصد جمعیت امریکا دارد (32 میلیون نفر در سال 2004 میلادی).
به صورت رسمی عنوان کنفدراسیون به کانادا اطلاق می‌شود، اما در واقع این کشور به صورت فدراسیون و زیر تشریفات سلطنت مشروطه مرتبط با پادشاهی متحده اداره می‌شود.
پاییتخت کانادا شهر اتاوا است، محلی که در آن مجلس کشور و خانهٔ فرماندار کل قرار دارد. او به صورت تشریفاتی رئیس مملکت است و به عنوان نمایندهٔ ملکه الیزابت دوم در کانادا، مستعمرهٔ سابق بریتانیای کبیر، زندگی می‌کند.

حکومت:
نوع حکومت کانادا، پادشاهی قراردادی (مشروطه) فدرال، همراه با نظام پارلمانی است. این کشور از ده استان و سه قلمرو جداگانه تشکیل شده که مردم آن چند فرهنگی وبه دوزبان مختلف گویش می‌کنند که در سطح فدرال، زبان رسمی آن، هم انگلیسی و هم فرانسوی است.
نوع حکومت در استان‌ها، فدرالیزم با درجهٔ خود مختاری بیشتر، از دولت فدرال است که این خود مختاری در نوع حکومت قلمروها کمتر به چشم می‌خورد.
هرکدام از این دو بخش، یعنی استان‌ها و قلمروها، دارای فهرستی از سمبلهای منحصر به خود هستند. استان‌ها، مسئول اکثر برنامه‌های اجتماعی، مثل مراقبتهای بهداشتی، آموزش وپرورش ورفاه عمومی (کمکهای مالی) هستند و با هم بیشتر در آمد را از دست فدرال دریافت می‌کنند، که این اصل تقریباً در میان ساختار حکومتی کشورها ی متحد در جهان، وجود دارد.

دولت فدرال، با اعمال قدرت خود می‌تواند سیاست های ملی را در مناطق استانی نیز، به اجرا بگذارد، مثل لایحهٔ الحاقی بهداشت کانادا ؛ که البته مسئولین استانی می‌توانند آنها را نادیده بگیرند، اما این مسأله در عمل به ندرت اتفاق می‌افتد.
برابر سازی پرداختی‌ها (حقوق)، توسط دولت فدرال صورت گرفت تا به مردم اطمینان ببخشد که استانداردهای برابری در مورد ارائهٔ خدمات و اخذ مالیات، در میان استان‌های فقیر و غنی، ارائه می‌شود. تمام استان‌های این کشور دارای پارلمان محلی هستند. همچنین پارلمان فدرال ، که اعضای آن از سرتاسر ایالات واستان‌ها انتخاب می‌شوند. رییس حزب اکثریت به عنوان نخست وزیر انتخاب می شود و معمولا، کابینه خود را از بین نمایندگان هم حزبی در مجلس تشکیل می دهد. به همین دلیل عملا ساختمان پارلمان و دولت کانادا در یک محل قرار گرفته است .
هر استان همچنین دارای یک بخش است که نمایندهٔ ملکه الیزابت است، همانند فرماندارکل کانادا، که به پیشنهاد نخست وزیر کانادا به این سمت منصوب می‌شود که در سالهای اخیر، در این باره با دولتهای استانی نیز، مشورت می‌شود.
استان‌ها و قلمروهای کانادا استان‌ها عهده‌دار چرخاندن برنامه‌های اجتماعی کشور هستند و همراه دولت فدرال به جمع‌آوری مالیات می‌پردازند. هم‌زمان، دولت فدرال می‌تواند برنامه‌های ملی خود را به سرتاسر کشور معرفی کند، ولی اختیار شرکت در این برنامه‌ها با خود استان‌هاست.
دولت فدرال عهده‌دار میزان کردن بودجه میان استان‌هاست، و برای این منظور همه‌ ساله مقداری از درآمدهای استان‌های دارا را میان استان‌های ندار پخش می‌کند.
قانون:
سیستم قضایی کانادا، نقش مهمی در معرفی قوانین این کشور بازی می‌کند وقدرت لغو قوانین مغایر با قانون اساسی را داراست. دادگاه عالی این کشور، بالا ترین مرجع قضایی کشور است و توسط قاضی ارشد، ریاست می‌شود. 9 عضو آن توسط فرماندارکل کانادا به پیشنهاد نخست وزیر انتخاب می‌شود.
تمامی قضات درسطح عالی و استینافی (استانی) توسط فرماندار، به پیشنهاد نخست وزیر و وزیر امور قضایی، بعد از مشورت با سازمانهای قانونی غیر دولتی منصوب می‌شوند. اعضای کابینهٔ فدرال، دادگاههای عالی در سطح استانی و کشوری، انتخاب می‌کنند. پستهای قضایی در سطح استانی وکشوری، توسط دیگر دولتمردان، انتخاب می‌شوند .
دادگاه عالی کانادا در اتاوا در غرب پارلمان قوانین در همه جا، به جز کبک که در آنجا قانون مدنی درنظام قضایی حکم فرماست، اجرا می‌شود.
قوانین مربوط به جرم وجنایت منحصرا دراختیار مسئولین فدرال است ودر سرتاسر کانادا یکی است. سازمانهای اجرای قوانین، مثل دادگاههای جنایی، درهر استان به عهدهٔ یک فرد است، اما در مناطق روستایی، نظارت برعهدهٔ پلیس سواره نظام سلطنتی فدرال (RCMP) است.