بزرگنمايي:

ایرانیان جهان -
پیاده‌سازی از قطار دولت
k ٢
٢
صبح نو / متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
پس از شریعتمداری،آخوندی، قاضی‌زاده‌هاشمی و ظریف، خبر استعفای سید‌محمد بطحایی، وزیر آموزش‌و‌پرورش نیز پنج‌شنبه گذشته در رسانه‌ها منتشر شد. برخی‌ها علت این استعفا را توجه‌نکردن دولت به تامین بار مالی برای رتبه‌بندی فرهنگیان عنوان کردند و برخی دیگر از آمادگی بطحایی برای شرکت در انتخابات سخن گفتند. اگر چه روابط عمومی آموزش‌و‌پرورش در ابتدا سعی در تکذیب این خبر داشت اما طولی نکشید که این خبر توسط دولت تایید شد. اگرچه دولت استعفای بطحایی را به‌دلیل شرکت در انتخابات مجلس عنوان کرده اما به نظر می‌رسد اختلافات بطحایی با حلقه یاران نزدیک به روحانی درباره نحوه استفاده از این وزارتخانه برای پیشبرد اهداف سیاسی و انتخاباتی، وی را ناچار به استعفا کرده است.
آقای علی ربیعی، سخنگوی دولت روز گذشته(جمعه) اعلام کرد :« بطحایی استعفای خود در را ابتدای هفته گذشته نوشت و به رییس‌جمهوری تقدیم کرد که علت آن حضور در انتخابات مجلس شورای اسلامی بیان شد؛ اما روز سه‌شنبه نیز مجدداً در گفت‌وگویی با رییس دفتر آقای رییس‌جمهوری خواستند تا مدت زمان پذیرش استعفای مسوولان تمام نشده، رییس‌جمهوری موافقت خود را اعلام کنند که آقای رییس‌جمهوری نیز بنا بر خواست ایشان با این استعفا موافقت کردند. متن این استعفانامه هم روز شنبه امکان انتشار خواهد داشت.» اما باید دید استعفا برای کاندیدا شدن در مجلس تا چه اندازه می‌تواند به واقعیت نزدیک باشد. آقای فرج کمیجانی، دبیرکل مجمع فرهنگیان ایرانی -اسلامی در گفت‌وگو با رسانه‌ها گفته است:
« طرح رتبه‌بندی در جلسه روز یکشنبه هیات دولت طرح شده که هیات دولت آن را رد کرده است و بطحایی در اعتراض به این موضوع استعفا داده است.»
اما سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا بطحایی، وزیر آموزش‌و‌پرورش پیش از این نمی‌دانست که ممکن است دولت با تأمین بار مالی رتبه‌بندی فرهنگیان همکاری لازم را نداشته باشد؟
وزارت آموزش‌و‌پرورش طی این سال‌ها با مشکلات زیادی دست به گریبان بوده است. برخی از آن‌ها به سوء‌مدیریت بطحایی در این سال‌ها برمی‌گردد و برخی دیگر از مشکلات نیز قدیمی‌تر از عمر وزارت بطحایی است؛ دلایلی که سبب شد برخی از وزرای پیش از بطحایی نیز از سمت خود استعفا دهند.
بطحایی و چالش‌های پیش رو
طی 6 سال اخیر اما آموزش‌و‌پرورش با چالش‌های زیادی روبه‌رو بوده که هر کدام در نوع خود مطالبه عمومی مردم کشور را برای رفع آن در پی داشت. از فرسودگی مدارس و عملکرد ضعیف سازمان نوسازی مدارس گرفته تا رشد قارچ‌گونه و غیرقابل مهار مؤسسات آموزشی کنکور؛ آتش‌سوزی در یکی از مدارس زاهدان در آذرماه گذشته نخستین جرقه‌ها برای استیضاح بطحایی را در پی داشت. روایت‌ها درباره علت آتش‌سوزی در مدارس کشور متفاوت است؛ اما آنچه بیشتر کارشناسان اجتماعی، رسانه‌ها و مسوولان آموزش‌و‌پرورش نسبت به آن توافق دارند، استفاده از بخاری نفتی و سیستم‌های گرمایشی غیراستاندارد در مدارس کشور است که تا کنون به مرگ ده‌ها دانش‌آموز، آموزگار و سوختگی بیش از
50 دانش‌آموز در سال‌های گذشته منجر شده است؛ موضوعی که طی این سال‌ها بطحایی موفق به برطرف کردن آن نشد. علاوه بر این، هنوز آموزش‌و‌پرورش نتوانسته مطالبات مربوط به حق‌التدریس معلمان را پرداخت کند؛ از طرف دیگر رتبه‌بندی فرهنگیان بار مالی زیادی نیاز دارد که اگرچه دو هزار میلیارد تومان به آن اختصاص یافته است اما عدم تأمین کامل بار مالی باعث اجرای ناقص طرح و نارضایتی فرهنگیان می‌شود.
استیضاح‌های نیمه‌کاره
طرح استیضاح بطحایی در سال‌های اخیر چندین بار کلید خورد و هربار به دلایل نامعلومی بی‌نتیجه ماند. آبان سال 96 بود که طرح استیضاح وزیر مذکور به‌دلیل ابقاء یا به‌کارگیری مدیران و نیروهای متهم در جریان سوء‌استفاده‌های صندوق ذخیره فرهنگیان در طول سال‌های گذشته کلید خورد که سرانجام بی‌نتیجه ماند. با این وجود یک‌سال بعد یعنی در آبان سال 97 مجدداً جمعی از نمایندگان مجلس طرح استیضاح سیدمحمد بطحایی، وزیر آموزش‌و‌پرورش را تدوین کرده و به‌دنبال جمع‌آوری امضا برای آن رفتند. در آن زمان عدم توجه عملی به سند چشم‌انداز آموزش‌و‌پرورش و عدم مدیریت مالی در وزارت آموزش‌و‌پرورش، اصلی‌ترین محورهای این استیضاح عنوان شدند.
اما سال 98 برای بطحایی سالی سخت‌تر بود. اواخر فروردین سال جاری بار دیگر نمایندگان مجلس از طرح استیضاح بطحایی با رسانه‌ها سخن گفتند. اما این بار محورهای استیضاح سمت و سوی دیگری داشت. محور این استیضاح برخی از عزل و نصب‌ها در ادارات آموزش‌و‌پرورش در استان سیستان‌و‌بلوچستان و همچنین وضعیت نامناسب مدارس در این استان عنوان شد؛ موضوعی که بطحایی هنوز هم به آن واکنشی نشان نداده است. همچنین انتشار کلیپ‌های رقص و آواز در مدارس منجر به واکنش‌های فراوان شده و انتقادات زیادی را به سمت آموزش‌و‌پرورش روانه کرد؛ اما بطحایی در واکنش به انتشار آن‌ها اعلام کرد: «در این کلیپ‌ها اغراض سیاسی کاملاً مشهود است.» کارت زرد مجلس به بطحایی در اردیبهشت ماه نیز به فشارهای ماه‌های اخیر اضافه کرد.
دلیل اصلی استعفا چه می‌تواند باشد؟
گمانی‌زنی‌های فراوانی درباره علت استعفای بطحایی مطرح شده است. برخی‌ها علت آن را گریز از فشار کاری در دو سال آخر دولت روحانی می‌دانند؛ فشاری که می‌تواند اعتبار وزرای دولت را کاهش دهد؛ اما بدیهی است که باوجود آنچه دولت اعلام کرده است(شرکت در انتخابات مجلس)؛ کسی پست وزارت را برای شرکت در انتخاباتی که نتیجه آن مشخص نیست، رها نمی‌کند. در واقع حتی اگر بطحایی در انتخابات مجلس اسفندماه نیز شرکت کند، نمی‌توان آن را دلیل اصلی استعفای وی قلمداد کرد.
بطحایی در حالی استعفای خود را به دولت تسلیم کرد که حتی قبل از تأیید آن؛ حلقه نزدیک به روحانی به‌دنبال جانشین برای آن بودند. به‌نظر می‌رسد بطحایی که با حمایت و تاکید حزب عدالت و توسعه به صندلی وزارت تکیه زده، حالا با بروز اختلافاتی در این بین مجبور به استعفا شده است. عدالت و توسعه حزبی است که نوبخت، دبیرکل و محمود واعظی، چهره اثرگذار آن هستند و خود را در روی کار آمدن روحانی عامل تاثیرگذار می‌دانند. ظاهراً زیربار نرفتن وزیر آموزش‌و‌پرورش برای استفاده ابزاری و پیشبرد اهداف سیاسی از این وزارتخانه برای انتخابات‌های پیش رو و تغییر و تحولات مدیران میانی در استان‌ها به خصوص سیستان‌و‌بلوچستان، بطحایی را مجبور به استعفا کرده است.