بزرگنمايي:

سرزمین ایرانیان- گداخت هسته‌ای به ‌عنوان امیدوارکننده‌ترین منبع تولید انرژی جهان در آینده، فرایندی عکس شکافت هسته‌ای است که هدف آن تولید انرژی هسته‌ای تداوم‌پذیر، ارزان و هماهنگ با محیط زیست است. از این رو یکی از بزرگترین پروژه‌های بین‌المللی دنیا در حال حاضر ساخت رآکتور بین‌المللی ایتر توسط کشورهای پیشرفته است.

فعالیت‌های تحقیقاتی گسترده مرکز تحقیقات فیزیک پلاسمای واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی در زمینه گداخت هسته‌ای در راستای پروژه ایتر و عقد قراردادهای متعدد با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، نشان از رویکردی آینده‌نگرانه از سوی دانشگاه آزاد اسلامی و کشورمان ایران دارد. رویکردی که نشان می‌دهد ایران تلاش دارد تا قدرت و موقعیت منطقه‌ای و جهانی خود را در زمانی که منابع ایران همچون منابع سایر کشورهای نفت‌خیز خاورمیانه به پایان رسید، حفظ کند.

سیامک محمدی، عضو گروه گداخت هسته‌ای واحد علوم وتحقیقات در تشریح فعالیت‌ها و دستاوردهای اخیر رآکتور IR-T1  مرکز تحقیقات فیزیک واحد علوم و تحقیقات گفت: برای دستیابی به تکنولوژی پیچیده گداخت هسته‌ای و مطالعه پلاسمای همجوشی، لازم است سامانه‌های تشخیصی پیشرفته‌ای به کار گرفته شود. از این رو گروه توکامک IR-T1 برنامه‌ریزی‌های جهت‌داری در طراحی، ساخت و راه‌اندازی سیستم‌های تشخیصی مناسب در راستای اهداف آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و پروژه ایتر دارد.

وی با بیان اینکه یکی از اهداف طراحی سامانه‌های تشخیصی پیشرفته جدید، آماده کردن بستر مناسب برای انجام پروژه‌های دانشجویی در مقطع دکتری و کارشناسی ارشد است، گفت: طبق برنامه‌ریزی انجام شده توسط گروه علمی و فنی توکامک IR-T1 به سرپرستی پروفسور محمود قرآن‌نویس از ابتدای سال 95، طراحی، ساخت، نصب و تست سامانه‌های تشخیصی پیشرفته با تکنولوژی بالا در جهت اندازه‌گیری پارامترهای مختلف پلاسمای داغ و تربیت نیروی انسانی متخصص در قالب رساله‌های دانشجویان دکتری و کارشناسی ارشد در دستور کار قرار گرفت تا همگام با رآکتورهای فعال و پیشرفته در جهان نتایج این تحقیقات ثبت شود.

محقق واحد علوم و تحقیقات به سامانه‌های تشخیصی پیشرفته طراحی، ساخته و نصب شده توسط گروه مرکز تحقیقات فیزیک پلاسمای واحد علوم و تحقیقات اشاره کرد و ادامه داد: سیستم‌های آشکارساز اشعه ایکس نرم 64 کاناله با 32 آرایه افقی و 32 آرایه عمودی، اسپکتروسکوپی دوکاناله با رزولوشن بالا، کنترل‌کننده گاز ورودی به رآکتور، تزریق گازهای مختلف به رآکتور IR-T1 با دقت یک میلی ثانیه در حین حضور پلاسما، آشکارساز سه گانه اشعه ایکس سخت، میدان‌های تشدیدی پیچشی مغناطیسی (RHF) و سیستم تشخیصی الکترون‌های گریزان از مهمترین این سامانه‌ها است.