بزرگنمايي:
دکتر همايون صدر در نشست خبري امروز با
اشاره به پروژههاي فضايي سازمان فضايي افزود: سازمان فضايي پروژه ماهواره
«پارس يک» را تعريف کرده که اين پروژه از طريق پنج دانشگاه و پژوهشگاههاي
فضايي کشور در حال اجرا است.
وي با بيان اينکه طراحيهاي اين طرح انجام شده است، اضافه
کرد: براي سوخت اين ماهواره کنسرسيومي تشکيل شده است و هدف ما از تشکيل اين
کنسرسيوم تشکيل يک بخش خصوصي سازنده ماهواره بوده است.
صدر با اشاره به اجراي پروژههاي فضايي در پنج تا شش سال
گذشته، خاطرنشان کرد: اين پروژهها به دليل عدم مديريت صحيح به خوبي اجرايي
نشده است؛ از اين رو در سالهاي اخير با برنامهريزيهاي صورت گرفته اقدام
به مديريت پروژههاي فضايي کرديم که بر اين اساس پروژه ماهواره «پارس يک»
تعريف شد و در دستور کار قرار گرفت.
معاون توسعه کاربرد و خدمات فضايي سازمان فضايي ايران با
تاکيد بر اينکه فاز دوم پروژه «پارس يک» از طريق اين کنسرسيوم اجرايي
ميشود، يادآور شد: علاوه بر آن براي دستيابي به اهداف افق 1404 بعد از
پروژه ماهواره «پارس يک»، پروژه ماهواره پارس دو و سه نيز اجرايي خواهد شد.
به گفته وي، در پارس دو و سه هم تصاوير با دقت بالاتري ارائه
ميشود و هم در جهت کاربردهاي مخابراتي باند کييو (KU) کشور را تامين
ميکند.
صدر با تاکيد بر اينکه ماهواره «پارس يک» يک ماهواره سنجشي
است، خاطرنشان کرد: قرارداد ماهواره مخابراتي «ناهيد يک» بسته شده است و در
6 ماه اول سال جاري آماده پرتاب ميشود.
وي اضافه کرد: قرارداد ماهواره «ناهيد دو» با پژوهشگاه فضايي
منعقد شده است و علاوه بر آن ماهواره دانشگاه علم و صنعت با نام «ظفر» نيز
در اين دانشگاه در حال اجرايي شدن است.
توضيح سازمان فضايي درباره پروژه ماهواره «سها»
معاون توسعه کاربرد و خدمات فضايي سازمان فضايي ايران درخصوص
انتشار خبري مبني بر پرتاب ماهواره «سها» توضيح داد: پروژههايي که از سوي
اين سازمان تعريف و به مراکز تحقيقاتي و دانشگاهي واگذار ميشود، داراي
منابع مالي است.
وي با تاکيد بر اينکه ولي در مقابل، ساير مراکز تحقيقاتي از
اجراي پروژههاي ماهوارهاي منع نشدهاند، اضافه کرد: پروژه «سها» از جمله
پروژههاي سازمان فضايي نيست.
3 پروژه اخير سازمان فضايي
صدر با اشاره به جزئيات پروژههاي اخير سازمان فضايي گفت: در
حال حاضر ماهواره دانشگاه شريف با عنوان ماهواره «دوستي» کاملا آماده پرتاب
است و منتظر هستيم تا مراجع متولي پرتاب اين ماهواره را در نوبت پرتاب
قرار دهند.
وي پروژه ديگر اين سازمان را ماهواره اميرکبير با نام «پيام»
ذکر کرد و ادامه داد: اين ماهواره در سه ماهه اول سالجاري که دو ماه آن
سپري شده است، آماده خواهد شد و اين ماهواره در نوبت پرتاب بر اساس
سياستگذاريهاي کشور قرار ميگيرد.
معاون توسعه کاربرد و خدمات فضايي سازمان فضايي ايران ماهواره
«ناهيد يک» را از ديگر پروژههاي در دستور کار اين سازمان نام برد و اظهار
کرد: قرارداد اجرايي اين پروژه با پژوهشگاه فضايي منعقد شده است و در 6
ماه اول سالجاري آماده پرتاب ميشود.
وي با تاکيد بر اينکه هدف ما از پرتاب ماهوارهها تست
فناوريهاي به دست آمده است، گفت: پرتاب ماهوارهها از سوي ايران عليرغم
عکسالعملهايي که در جوامع بينالمللي خواهد داشت، ولي براي ما کسب قابليت
اطمينان از فناوريهاي به دست آمده است.
صدر با اشاره به نمونههايي در اين زمينه ادامه داد: به عنوان
مثال در پروژه ماهوارههاي مخابراتي درصدد هستيم تا دقت تنظيم دوربينها
را جهت عکسبرداري و پايداري در هر مرحله مورد ارزيابي قرار دهيم.
توضيح درخصوص سرانجام پروژه اعزام انسان به فضا
معاون توسعه کاربرد و خدمات فضايي سازمان فضايي ايران با
اشاره به روند تعريف و اجراي پروژه اعزام انسان به فضا توضيح داد: وقتي سند
توسعه جامعه فضايي تدوين ميشد، صحبت از اين بود که اهدافي تا سال 1404
تعريف شود؛ از اين رو در جلسات شوراي عالي انقلاب فرهنگي چند هدف کمي در
بخشهاي هوايي و فضايي تعريف شد.
وي ساخت هواپيماي 100 تا 150 نفره را از جمله اهداف کمي در
بخش هوايي نام برد و افزود: در بخش فضايي علاوه بر ساخت ماهواره، قرار دادن
انسان در مدار تعريف شد؛ ولي نکتهاي که در آن زمان مغفول ماند، اين بود
که براي اعزام انسان به فضا بين 15 تا 20 ميليارد دلار و زمان 15 ساله نياز
داريم.
صدر تاکيد کرد: هيچ نهاد و سازماني قادر به تامين چنين بودجه
و چنين پروژهاي نبوده است، از اين رو اين طرح به پروژههاي کوچکتري تقسيم
شد.
به گفته وي، اعزام محمولههاي ساده به فضا جايگزين طرح اعزام
انسان به فضا شد که از اين طرح سطح پروژه سادهتر و کسب فناوريهاي مورد
نياز آسانتر شده است.
صدر اضافه کرد: پروژه اعزام انسان به فضا هرچند که مصوب شوراي
عالي انقلاب فرهنگي بوده، ولي چون توانمندي مالي در کشور وجود نداشت، اين
پروژه به پروژه کوچکتري تقسيم و اجراي آن به پژوهشگاه فضايي واگذار شده
است.
صدر با تاکيد بر اينکه نبايد انتظار داشت در مدت پنج سال
انسان به فضا اعزام شود، به پروژه طراحي و ساخت ماهواره 100 تا 150 نفره
اشاره کرد و گفت: در اين پروژه هدفگذاري شده بود تا 1404 سه فروند
هواپيماي 100 تا 150 نفره توليد شود و از آنجايي که توانمنديهاي لازم در
کشور وجود ندارد، اين طرح به طرح «توسعه فناوريهاي هواپيماي 100 تا 150
نفره» تبديل شد.
به گفته وي، اجراي چنين پروژهاي 800 ميليارد تومان هزينه نياز داشت که تا زمان اجراي آن تنها 80 ميليون تومان آن اختصاص يافت.