بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - چه کسی ترامپ را باور می‌کند
سایز متن الف الف
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد! http://akhr.ir/6389452
١١٣
٠
شرق / متن پیش رو در شرق منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
سوزان رایس. مشاور امنیت ملی در دولت اوباما-نیویورک تایمز/ نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا سابقه‌ای طولانی در استفاده از «چین» به‌عنوان چماقی برای ضربه‌زدن به رقیب در رقابت انتخاباتی دارند؛ از بیل کلینتون گرفته که در جریان رقابت انتخاباتی 1992 با جورج بوش پدر، او را متهم به معامله با «لی پنگ»، نخست‌وزیر وقت چین کرد که در رسانه‌ها به «قصاب چین» مشهور بود تا حمله دونالد ترامپ در سال 2016 به باراک اوباما و هیلاری کلینتون که «به چین اجازه دادند به هر روش ممکن از آمریکا سوء‌استفاده کند».در رقابت‌های انتخاباتی امسال، «چین‌هراسی» به سطح تازه‌ای خواهد رسید؛ چرا‌که ترامپ قصد دارد با اتخاذ مواضع منفی علیه چین، رأی بیشتری کسب کند. در این میان، ناکامی چین در مهار ویروس کرونا نیز باعث شده تنش میان دو کشور به سطح تازه‌ای برسد.بی‌کفایتی و مدیریت نادرست ترامپ در برابر شیوع کرونا که واقعیت تلخ مرگ بیش از 90 هزار آمریکایی و 36 میلیون بی‌کار را در پی داشته است، حربه‌ای جز بازی با کارت چین، پیش‌روی جمهوری‌خواهان ناامید قرار نمی‌دهد.بر همین اساس و در جو منفی این روزها علیه چین، جمهوری‌خواهان در‌حال‌حاضر روی یادداشتی 57‌صفحه‌ای مربوط به کمپین‌های انتخاباتی تمرکز کرده‌اند تا با استفاده از آن، به افشاگری علیه دموکرات‌ها و «مواضع نرم» آنها علیه چین بپردازند و سپس نتیجه بگیرند برای مقابله با تکرار فاجعه «ویروس چینی» یا «آزمایشگاه ووهان»، باید موضعی سخت‌گیرانه علیه چین اتخاذ کرد.ترامپ در حمله به جو بایدن بر سر موضوع چین، سه هدف را دنبال می‌کند؛ کاهش مشارکت پوپولیست‌های دموکرات در انتخابات که می‌تواند به کاهش رأی به دموکرات‌ها منجر شود، منحرف‌کردن توجه‌ها به سوء‌مدیریت خود در بحران کرونا و تأکید بر اینکه «من هیچ مسئولیتی در این مورد ندارم» و مهم‌تر از همه، تبدیل ضعف آشکار خود در برابر چین به سلاحی سیاسی علیه رقبا. این یکی از آشناترین حقه‌های ترامپ است که شکست‌ها و ناکامی‌های خود را از خود دور کرده و دیگران را مسئول آن بداند. چنین رفتاری را در پرونده‌های فساد مالی، انتصاب‌های فامیلی، پرونده‌های تجاوز جنسی و مداخله روسیه در انتخابات 2016 آمریکا دیدیم و او برای سرپوش‌گذاشتن بر همه اینها، عبارت «اوباماگیت» را تکرار می‌کند.
سابقه ترامپ در موضوع چین برای خودش هم نگران‌کننده است. ترامپ برای حفظ «فاز اول» توافق تجاری ارزشمند با چین که در پی جنگ پرهزینه تعرفه‌ها و ناکامی در تغییر رفتار ناعادلانه تجاری چین حاصل شد، در ماه‌های ژانویه و فوریه و در ابتدای شیوع کرونا، بارها از «شی جینپینگ» تمجید کرد و مدیریت رئیس‌جمهوری چین در بحران کرونا را ستود. او متملقانه گفت: «به نیابت از مردم آمریکا می‌خواهم از رئیس‌جمهوری شی تشکر کنم». ترامپ با وجود شواهد قوی درباره پنهان‌کاری و فریب‌کاری‌های چین درباره ویروس کرونا، تأکید کرد عملکرد چین بسیار حرفه‌ای و درست بوده است.خطرناک‌تر از این اظهارات ترامپ، اقدامات و سیاست‌های او بود که باعث تقویت جایگاه چین به هزینه آمریکا شده است. ترامپ با ایجاد تنش با شرکای آسیایی و اروپایی ایالات متحده، چین را به‌سادگی به آرزوی دیرینه‌اش که شکاف میان آمریکا و متحدانش بود، رساند. ترامپ با خروج از توافق تجارت آسیا- پاسیفیک، توافق اقلیمی پاریس و توافق هسته‌ای ایران، عملا به دوستان و دشمنان آمریکا پشت و راه را برای چین به‌عنوان رهبر جدید جهان هموار کرد.رئیس‌جمهوری آمریکا حاضر به انتقاد از چین درباره نقض حقوق اقلیت اویغور و معترضان دموکراسی‌خواه در هنگ‌کنگ نشد؛ بلکه به‌جای آن به انتقاد از رسانه‌های آمریکایی پرداخت و راه را برای «شی» گشود تا روزنامه‌نگاران آمریکایی را از چین اخراج کند تا او نیز با همراهی ترامپ، رهبری اخلاقی ایالات متحده را مورد تمسخر قرار دهند.ترامپ همچنین با زیرسؤال‌بردن نقش رهبری سازمان ملل، خلأ رهبری بین‌المللی را ایجاد کرده و چین نیز درصدد پرکردن این خلأ است. او شاهد بود که شی جینپینگ روز دوشنبه در سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد کشورش دو میلیارد دلار برای کمک به مقابله با ویروس کرونا به کشورها کمک مالی خواهد کرد و در صورت تولید واکسن، آن را به این کشورها ارسال می‌کند. در عوض ترامپ چه کرد؟ نامه‌ای را توییت کرد و در آن با حمله به چین و سازمان بهداشت جهانی، تهدید کرد آمریکا را از این سازمان خارج خواهد کرد.در جبهه‌ای دیگر، ترامپ در موقعیتی استراتژیک به چین اجازه داد فشار بر کره‌شمالی را کاهش دهد و هیچ اقدام مؤثری برای مقابله با حملات سایبری چین و نیز توسعه‌طلبی‌های این کشور در دریای چین جنوبی انجام نداد. به‌جای آن، ترامپ شرکت مخابرات فاسد چینی ZTE را نجات داد؛ چرا‌که تحریم‌های آمریکا علیه این شرکت می‌توانست مشاغل زیادی را در چین از بین ببرد. ترامپ همچنین مشتاقانه از چین دعوت کرده برای تأمین منافع شخصی‌اش وارد عمل شود و در انتخابات پیش‌رو به او کمک کند و به دخترش ایوانکا نیز اجازه دهد چند علامت تجاری چینی را خریداری کند.
ترامپ برای پیروزی در انتخابات نوامبر، هر اقدامی انجام می‌دهد؛ اما بازی با کارت چین بدون وجود استراتژی دقیق می‌تواند احساسات ضد‌آسیایی را در داخل آمریکا و نگاه ضد‌آمریکایی را در خارج از مرزها تقویت کند و این می‌تواند حکومت‌داری را دشوارتر کرده و احتمال وقوع جنگ سردی دیگر یا اتفاقی بدتر از آن را تقویت کند.