بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - بسیاری از گوشی‌های هوشمند ارزان‌قیمت دوربین‌هایی 48 و حتی 64 مگاپیکسلی دارند؛ پس چرا هنوز پیش‌گامان این صنعت از حسگرهای 12 مگاپیکسلی استفاده می‌کنند؟

قدرت دوربین عاملی تعیین‌کننده در گوشی‌های هوشمند امروزی محسوب می‌شود؛ به‌همین‌دلیل، گوشی‌هایی مانند پیکسل 4 گوگل و آیفون 11 اپل ‌با تمرکز ویژه روی دوربین به بازار عرضه شده‌اند. علاوه‌براین، پدیده‌ی عکاسی مختص بازار پرچم‌داران نیست و برخی مواقع، گوشی‌های پرفروش و ارزان‌قیمت نیز تصاویر بسیار باکیفیتی ثبت می‌کنند. مقاله‌ی مرتبط:
ترکیب‌کردن پیکسل‌‌ها (Pixel Binning) در دوربین گوشی‌های هوشمند چیست؟
بااین‌حال، این دو بازار در فلسفه‌ی انتخاب دوربین کاملا باهم تناقض دارند. تلفن‌های‌ هو‌‌شمند مقرون‌به‌صرفه‌تر، به حسگرهای 48 و 64 مجهزند و به‌زودی به حسگر 108 مگاپیکسلی مجهز خواهند شد و از تئوری قدیمی «اعداد بزرگ‌تر نشانه برتری است» استفاده می‌کنند. باوجوداین، اگر از اپل و گوگل و سامسونگ بپرسید، آن‌ها به‌شما خواهند گفت فقط 12 مگاپیکسل نیاز شما را برآورده می‌کند. به‌نظر می‌رسد نتایج نیز با ادعای آن‌ها همخوانی داشته باشد.
مراقب وسوسه‌های مگاپیکسلی باشید
دوربین‌های دارای وضوح بالا که در بازار می‌بینیم، تصاویر بسیار مبهمی ثبت می‌کنند که فاقد جزئیات به‌نظر می‌رسند. دلیل این امر آن است که برای ایجاد تصویر کم‌نظیر به عاملی بیش از تعداد پیکسل‌ها لازم است؛ ازجمله لنز باکیفیت و الگوریتم‌های پردازش تصویر برای افزایش کیفیت تصویر پایانی. البته برخی از گوشی‌های مجهز به رزولوشن بیشتر مانند هواوی میت 30 پرو می‌توانند تصاویری با جزئیات بیشتر ثبت کنند؛ اما گوشی‌هایی اقتصادی با رزولوشن مشابه، چنین توانایی‌ای ندارند. درحالی‌که مگاپیکسل بیشتر روی کاغذ عالی به‌نظر می‌رسد، تبدیل آن به تصاویر باکیفیت هنر دیگری است
اگر هنوز قانع نشده‌اید، تصویر زیر را مشاهده کنید: آنر 9 ایکس 48 مگاپیکسلی درمقابل گوشی گوگل پیکسل 3 با رزولوشنی 12 مگاپیکسلی. این مقایسه‌ براساس قیمت نیست؛ اما نکته‌ای را اثبات می‌کند که در مقایسه‌ی مگاپیکسل وجود دارد. کاملا مشخص است که کدام محصول جزئیات بیشتری ثبت می‌کند.


دلیل اصلی این امر آن است که حسگرهایی با مگاپیکسل بیشتر همگی از فناوری ترکیب‌کردن پیکسل‌ها (Pixel Binning) و به‌جای فیلتر رنگی مرسوم بایر ( Bayer )، از الگوی فیلتر چهارگانه ( Quad-Bayer ) استفاده می‌کنند. درحقیقت، این دوربین‌ها وضوح رنگی نزدیک به یک‌چهارم از تعداد پیکسل‌های خود را دارند؛ بنابراین، اگر دوربین 48 مگاپیکسلی از فناوری ترکیب‌کردن پیکسل‌ها استفاده کند، از نظر جزئیات واقعی بیشتر شبیه به دوربین 12 مگاپیکسلی و دوربین 64 مگاپیکسلی شبیه به دوربین 16 مگاپیکسلی و دوربین 108 مگاپیکسل شبیه به دوربین 27 مگاپیکسل است. بدین‌ترتیب، گوشی‌های هوشمند ارزان‌قیمت بعید به‌نظر می‌رسد با لنزهایشان هم نتیجه‌ی مناسبی ارائه دهند. آینده‌ی عکاسی محاسباتی
درحالی‌که گوشی‌های میان‌رده مشغول رقابت مگاپیکسلی با یکدیگر هستند، در چند سال گذشته، پرچم‌داران بازار تغییر بسیاری کمی در سخت‌افزار دوربین خود داده‌اند و درعوض، ازطریق استفاده از عکاسی محاسباتی، قابلیت تصویربرداری خود را بهبود بخشیده‌اند. پیشرفت در پردازش تصویر باعث ایجاد جزئیات بهتر و تعادل رنگ سفید و رنگ‌های دیگر در نور روز و نور کم می‌شود. عکاسی محاسباتی بسیاری از ویژگی‌های موردنیاز دوربین را دراختیار قرار می‌دهد؛ از جمله حالت‌ شب، جلوه‌های بوکه، عمق میدان و تشخیص صحنه به‌‌کمک هوش‌مصنوعی . نمونه‌هایی از عکاسی محاسباتی انجام‌گرفته با کیفیت عالی را در تصاویر کم‌نور اپل و بزرگ‌نمایی ترکیبی پنج‌برابری را در هواوی یا قابلیت عکاسی نجومی را در پیکسل 4 می‌توان یافت.



حالت نور کم و پرتره و آسترو در پیکسل 4 (برای مشاهده در ابعاد اصلی روی تصاویر کلیک کنید) «عکاسی محاسباتی» از مگاپیکسل بیشتر بار تبلیغاتی کمتری دارد؛ اما اپل و گوگل ثابت کردند می‌توان روی آن حساب کرد
پیش‌تر شاهد این بوده‌ایم که قابلیت‌هایی چون حالت شب و بوکه‌ی نرم‌افزاری که درابتدا در انحصار گوشی‌های پرچم‌دار بودند، پس از گذشت حدود یک سال، به میان‌رده‌ها و گوشی‌های اقتصادی نیز راه پیدا کرده‌اند. با‌این‌حال، بهای پردازش پیشرفته‌ی تصویر و سخت‌افزار یادگیری‌ ماشین باعث شده است در‌حال‌حاضر، پیشرفته‌ترین الگوریتم‌های عکاسی محاسباتی فقط در تلفن‌های گران‌‌قیمت وجود داشته باشند. امروزه، گوشی‌هایی هوشمندی که بهترین دوربین را دارند، تنها به سخت‌افزار پیشرفته‌ی دوربین وابسته نیستند؛ بلکه از قابلیت پردازش تصویر و یادگیری‌ ماشین نیز استفاده می‌کنند. درحالی‌که اپل و هواوی و سامسونگ برای پردازش تصاویر به پردازنده‌ی اصلی گوشی اکتفا می‌کنند، گوگل علاوه‌بر آن به پردازنده‌‌ی هسته‌‌‌ی عصبی (Neural Core) گرایش دارد. استفاده از این تراشه‌ها برای اجرای هرچه‌بهتر الگوریتم‌های پیشرفته‌ی تصویربرداری و جلوگیری از مصرف زیاد باتری کاملا ضروری است. باید به این نکته اشاره کنیم که درنهایت، این قابلیت‌ها راه خود را به تلفن‌های ارزان‌قیمت نیز پیدا می‌کنند و دیگر تولید‌کنندگان نیز ممکن است بالاخره به این نتیجه برسند که بهتر است تمرکز بر رزولوشن دوربین خود را رها کنند و درعوض، داده‌های تصویر خود بهتر پردازش کنند. فعلا گوشی‌های‌ هوشمند میان‌‌رده حسگرهایی با مگاپیکسل بیشتر انتخاب می‌کنند تا خود را به‌عنوان رقیب جلوه دهند؛ اما آینده‌ی عکاسی با موبایل در قابلیت‌های پردازشی پیشرفته و دقیق نهفته است. دیدگاه شما کاربران زومیت درباره‌ی این موضوع چیست؟